kahAnajainashAstramALA ]
गतद्रव्यं समुद्धरामि । तद्वचनमाकर्ण्य कपटेन१ सत्यघोषेण समीपोपविष्टा जना भणिता मया प्रथमं यद् भणितं तद् भवतां सत्यं जातं । तैरुक्तं भवन्त एव जानन्त्ययं ग्रहिलोऽस्मात् स्थानान्निःसार्यंतामित्युक्त्वा तैः समुद्रदत्तो गृहान्निःसारितः ग्रहिल इति भण्यमानः । पत्तने पूत्कारं कुर्वन् ममानध्यपंचमाणिक्यानि सत्यघोषेण गृहीतानि । तथा राजगृहसमीपे चिंचावृक्षमारुह्य पश्चिमरात्रे पूत्कारं कुर्वन् षण्मासान् स्थितः । तां पूत्कृतिमाकर्ण्य रामदत्तया भणितः सिंहसेनः — देव ! नावं पुरुषः ग्रहिलः । राज्ञापि भणितं किं सत्यघोषस्य चौर्यं संभाव्यते ? पुनरुक्तं राज्ञ्या देव ! संभाव्यते तस्य चोर्यं यतोऽयमेतचादृशमेव सर्वदा वचनं ब्रवीति । एतदाकर्ण्य भणितं राज्ञा यदि सत्यघोषस्यैतत् संभाव्यते तदा त्वं परीक्षयेति । लब्धादेशया रामदत्तया सत्यघोषो राजसेवार्थमागच्छनाकार्य पृष्टः — किं बृहद्वेलायामागतोऽसि ? तेनोक्तं — मम ब्राह्मणीभ्राताद्य प्राघूर्णकः समायातस्तं भोजयतो बृहद्वेला लग्नेति । पुनरप्युक्तं तया — क्षणमेकमत्रयोपविश ! ममातिकौतुकं जातं । अक्षक्रीडां
te vachan sAmbhaLIne kapaTathI satyaghoShe samIp beThelA lokone kahyun, ‘‘juo, men tamane pahelAn je vAt kahI hatI te satya nIkaLI.’’
temaNe kahyun, ‘‘A pAgal chhe te Ap jANo chho. A sthAnethI tene kADhI mUko.’’ em bolIne samudradattane teoe pAgal kahI kADhI mUkyo. nagaramAn pokArIne te (samudradatta) kahevA lAgyo, ke ‘‘satyaghoShe mArAn pAnch amUlya ratno laI lIdhAn chhe’’ ane rAjagRuhanI najIkamAn ek AmalInA vRukSha upar chaDIne chha mahinA sudhI pAchhalI rAtre tem pokArato rahyo. tenA pokAr sAmbhaLIne rAmadattAe sinhasenane kahyun, dev! A mANas pAgal nathI.’’
rAjAe paN kahyun, ‘‘shun satyaghoShane chorI sambhave chhe?’’ rANIe pharIthI kahyun, ‘‘dev! tene chorI sambhave chhe’’ kAraN ke e (mANas) sadA Avun ja vachan bole chhe.’’
e sAmbhaLI rAjAe kahyun, ‘‘jo satyaghoShane chorI sambhavatI hoy to tame parIkShA karo.’’ Adesh prApta karIne rAmadattAe rAjasevA mATe AvatA satyaghoShane bolAvI pUchhyun, ‘‘ATalA badhA moDA kem AvyA chho?’’
teNe kahyun, ‘‘mArI brAhmaNIno bhAI Aje mahemAn tarIke Avyo hato, tene jamADatAn bahu vakhat lAgyo.’’ १. कपटोपेतसत्य घ ।