274 ]
वृषभसेनाराज्ञीनाम्ना कारितास्तेषु भोजनं कृत्वा कावेरीपत्तनं ये गतास्तेभ्यो ब्राह्मणादिभ्यस्तं वृत्तान्तमाकर्ण्य रुष्टया रूपवत्या भणिता वृषभसेने ! त्वं मामपृच्छन्ती वाराणस्यां कथं सत्कारान् कारयसि ? तया भणितमहं न कारयामि किन्तु मम नाम्ना केनचित्कारणेन केनापि कारिताः । तेषां शुद्धि कुरु त्वमिति चरपुरुषैः कृत्वा यथार्थ ज्ञात्वा तया वृषभसेनायाः सर्वं कथितम् । तया च राजानं विज्ञाप्य मोचितः पृथिवीचन्द्रः । तेन च चित्रफलके वृषभसेनोग्रसेनयो रूपे कारिते । तयोरधो निजरूपं सप्रणामं कारितम् । स फल- कस्तयोर्दर्शितः भणिता च वृषभसेना राज्ञी — देवि ! त्वं मम मातासि त्वत्प्रसादादिदं जन्म सफलं मे जातं । तत उग्रसेनः सन्मानं दत्वा भणितवान् — त्वया मेघपिंगलस्योपरि गंतव्यमित्युक्त्वा स च ताभ्यां वाराणस्यां प्रेषितः । मेघपिंगलोऽप्येतदाकर्ण्य ममायं
teNe kahyun, ‘‘men bhojanagRuh karAvyun nathI, parantu mArA nAme koIe koI kAraNathI te karAvel chhe, tame teno patto meLavo.’’
chhUpA puruSho dvArA yathArtha jANIne jeNe (rUpavatIe) vRuShabhasenAne badhun kahyun ane teNe rAjAne vignApanA (vinatI) karI pRuthivIchandrane chhoDAvyo.
teNe (pRuthivIchandre) chitranA pATiyA upar (chitraborDa upar) vRuShabhasenA ane rAjA ugrasen bannenun rUpachitra dorAvyun ane te bannenI nIche praNAm karatA evA potAnun rUp (chitra) dorAvyun. te chitraborDa te bannene batAvyun ane vRuShabhasenAne kahyun, ‘‘devI! tame mArI mAtA chho, tamArI kRupAthI mAro A janma saphaL thayo.’’
pachhI rAjA ugrasen tenun sanmAn karI bolyo, ‘‘tAre meghapingaL upar chaDAI karavI.’’
em kahIne tene banne sAthe vArANasI mokalyo. meghapingaL paN e sAmbhaLIne ‘‘A pRuthivIchandra mAro marmabhedI chhe.’’ evo vichAr karIne Avyo ane rAjA ugrasenanI bahu maherabAnIthI teno sAmanta thayo.
‘‘A sthAne beThelA evA mArI pAse je prAbhRut (bheT) Avashe teno ardho bhAg meghapingaLane ane ardho bhAg hun vRuShabhasenAne ApIsh.’’ evI ugrasene vyavasthA karI.
ek divas be ratnakambal AvI. nAmAnkit karIne ek ek kambal te bannene ApI. ek divas meghapingaLanI vijyA nAmanI rANI meghapingaLanI kambal oDhIne prayojanavashAt rUpavatI pAse gaI, tyAn kambalanI adalAbadalI thaI gaI. ek divas vRuShabhasenAvALI