92 ]
‘‘je koī lajjā, bhay ane moṭāīthī paṇ kutsik dev – dharma – liṅgane vandan kare chhe, te mithyādraṣhṭi chhe.’’1
‘‘.....māṭe je mithyātvano tyāg karavā ichchhe chhe, te prathamathī ja kudev – kudharma ane kuguruno tyāgī thāy. samyaktvanā pachīs maḷadoṣhonā tyāgamān paṇ mūḍhadraṣhṭi vā chha anāyatanamān paṇ teno ja tyāg karāvyo chhe. māṭe teno avashya tyāg karavo.’’
‘‘vaḷī kudevādinā sevanathī je mithyātvabhāv thāy chhe, te hinsādi pāpothī paṇ mahān pāp chhe, kāraṇ ke enā phaḷamān nigod – narakādi paryāy prāpta thāy chhe. tyān anant kāḷ sudhī mahā saṅkaṭ pāme chhe tathā samyaggnānanī prāpti paṇ mahādurlabh thaī jāy chhe.’’
‘‘māṭe he bhavya! kiñchit mātra lobh vā bhayathī paṇ e kudevādinun sevan na kar, kāraṇ ke tenāthī anant kāḷ sudhī mahā duḥkh sahan karavun paḍe chhe, māṭe evo mithyātvabhāv karavo yogya nathī. jain dharmamān to evī āmnāy chhe ke pahelān moṭun pāp chhoḍāvī, pachhī nānun pāp chhoḍāvavāmān āve chhe. tethī te mithyātvane sāt vyasanādithī paṇ mahān pāp jāṇī pahelān chhoḍāvyun chhe.’’
‘‘māṭe je pāpanā phaḷathī ḍarato hoy tathā potānā ātmāne duḥkh – samudramān ḍubāḍavā na ichchhato hoy, te jīv ā mithyātva pāpane avashya chhoḍo. nindā – prashansādinā vichārathī shithil thavun yogya nathī.’’2
prashnaḥ — koī tattvashraddhānīne e kuguru – sevanathī kevī rīte mithyātva thayun?
uttaraḥ — jem shīlavatī strī potānā bhartāranī māphak parapuruṣhanī sāthe ramaṇakriyā sarvathā kare nahi, tem tattvashraddhānī puruṣh sugurunī māphak kugurune namaskārādi kriyā sarvathā kare nahi, kāraṇ ke te jīvādi tattvono shraddhānī thayo chhe, tethī tyān rāgādino niṣhedh karavānī shraddhā kare chhe. vītarāgabhāvane shreṣhṭha māne chhe; tethī jenāmān vītarāgatā hoy evā gurune ja uttam jāṇī namaskārādi kare chhe paṇ jenāmān १.कुच्छियदेवं धम्मं कुच्छियलिंगं य वंदए जोदु ।
लज्जाभयगारवदो, मिच्छादिट्ठी हवे सो हु ।।९२।। 2. mokṣhamārga prakāshak gujarātī āvr̥utti pr̥uṣhṭha 191, adhyāy 6.