kahānajainashāstramāḷā ]
एतेषां परिहारं कृत्वा किं तद्दिनेऽनुष्ठातव्यमित्याह —
उपवसन्नुपवासं कुर्वन् । धर्मामृतं पिबतु धर्म एवामृतं सकलप्राणिनामाप्यायकत्वात् तत् पिबतु । काभ्यां ? श्रवणाभ्यां । कथंभूतः ? सतृष्णः साभिलाषः पिबन् न पुनरुपरोधादिवशात् । पाययेद् वान्यान् स्वयमवगतधर्मस्वरूपस्तु अन्यतो धर्मामृतं पिबतु
shrāvakanā mahāvratamān ane munionā mahāvratamān pher chhe, kāraṇ ke —
‘‘vāstavamān jene pratyākhyānāvaraṇ krodh – mān – māyā – lobhano abhāv thaī gayo chhe te ja mahāvratī sanyamī kahevāy chhe, paṇ jene te kaṣhāyono abhāv thayo nathī paṇ tene dravyarūp pāñche pāpono abhāv thaī gayo hoy to tene upachārathī mahāvrat chhe, kharī rīte mahāvrat nathī. kem ke pūrṇa sanyam (chhaṭhṭhā) pramatta guṇasthānamān ja sharū thāy chhe ane pramatta guṇasthān pratyākhyānāvaraṇ kaṣhāyanā abhāv vinā thatun nathī........’’ (shlok 160no bhāvārtha).
temano parihār (tyāg) karīne upavāsanā divase shun karavun joīe te kahe chhe —
anvayārtha : — [उपवसन् ] upavās karanār vyaktie [सतृष्णः ] abhilāṣhapūrvak (utkaṇṭhit thatā thakā) [श्रवणाभ्याम् ] kān dvārā, [धर्मामृतम् ] dharmarūpī amr̥utane pīo [वा ] ane [अतन्द्रालुः ] ālasya rahit thatā thakā [ज्ञानध्यानपरः ] gnān ane dhyānamān tatpar (lavalīn) [भवतु ] raho.
ṭīkā : — ‘उपवसन् धर्मामृतम् पिबतु’ sarva prāṇīone puṣhṭi ane tr̥upti āpanār hovāthī ja dharma amr̥ut chhe. te dharmāmr̥utane upavās karanār pīo. shā vaḍe? ‘श्रवणाभ्याम्’ kān vaḍe. kevā vartatā thakā? ‘सतृष्णः’ abhilāṣhāpūrvak, nahi ke koīnā dabāṇathī ‘पाययेत् वा अन्यान्’ pote dharmanun svarūp (visheṣhapaṇe) na jāṇyun hoy, to te anya dvārā dharmāmr̥ut pīo ane jo pote dharmanun svarūp (visheṣhapaṇe) jāṇyun hoy, to jemaṇe dharmanun