Ratnakarand Shravakachar-Gujarati (simplified iso15919 transliteration).

< Previous Page   Next Page >


Page 284 of 315
PDF/HTML Page 308 of 339

 

294 ]

ratnakaraṇḍak shrāvakāchār
[ bhagavānashrīkundakund-

samaje chhe? ane em māne chhe ke, āmānthī koī pudgal evān paṇ chhe ke men bhogavyān nathī.’’ e to mahān āshcharyanī vāt chhe! bhalā, vichār to kar ke ā mūrtik pudgal tārā arūpīmān koī prakāre maḷī shake tem chhe? mātra indriyonā grahaṇapūrvak tene anubhavīne ten em mānī līdhun chhe ke, ‘hun ja teno bhog karun chhun.’ to he dūradarshī! have bhrāntabuddhine sarvathā chhoḍī de ane nirmaḷ gnānānandamay ātmatattvamān lavalīn thā. ā te ja samay chhe ke jemān gnānī jīv shuddhatāmān sāvadhān rahe chhe ane bhedagnānanā baḷathī chintavan kare chhe ke, ‘‘hun anya chhun ane e pudgal dehādi mārāthī sarvathā bhinnajudā ja padārtha chhe. māṭe he mahāshay! paradravyothī moh turat ja chhoḍ ane potānā ātmāmān nishchalsthir rahevāno prayatna kar. jo koī pudgalamān āsakta rahīne maraṇ pāmīsh to yād rākhaje, ke halakātuchchha jantu thaī tāre ā pudgalonun bhakṣhaṇ vāramvār karavun paḍashe. ā bhojanathī tun sharīrano upakār karavā chāhe chhe te koī rīte paṇ yogya nathī, kem ke sharīr evun kr̥utaghnī chhe ke te koīnā karelā upakārane māne nahi, māṭe bhojananī ichchhā chhoḍī kevaḷ ātmahitamān chitta joḍavun te ja buddhimattā chhe.’’

‘‘he ārādhak! shrutaskandhanun एगो मे सासदो आदा’ ityādi vākya णमो अरिहंताणं’ ityādi pad ane अर्हं’ ityādi akṣharemānthī je tane ruchikar lāge teno āshray karīne tārā chittane tanmay kar. he ārya! ‘hun ek shāshvat ātmā chhun’ e shrutagnānathī potānā ātmāno nishchay kar. samasta chintāothī pr̥uthak thaīne prāṇavisarjan kar ane jo tārun man kṣhudhāpariṣhahathī athavā koī upasargathī vikṣhipta (vyagra) thaī gayun hoy to narakādi vedanāonun smaraṇ karīne gnānāmr̥utarūp sarovaramān pravesh kar, kem ke agnānī jīv sharīramān ātmabuddhi arthāt ‘hun duḥkhī chhun, hun sukhī chhun’evā saṅkalpa karīne duḥkhī thayā kare chhe, parantu bhedagnānī jīv ātmā ane dehane bhinnabhinna mānīne dehane kāraṇe sukhīduḥkhī thato nathī, paṇ vichāre chhe ke ‘mane maraṇ ja nathī to pachhī bhay kono? mane rog nathī pachhī vedanā kevī? hun bāḷak, taruṇ vā vr̥uddha nathī to pachhī manovedanā kevī?’ he mahābhāgya! ā jarāk jeṭalā shārīrik duḥkhathī kāyar thaīne pratignāthī jarāpaṇ chyut na thaīsh.......shun tun dhīravīr pāṇḍavonun charitra bhūlī gayo chhe? jemane loḍhānān ghareṇān agnithī tapāvīne shatruoe paherāvyān hatān topaṇ teo tapasyāthī kiñchit paṇ chyut na thatān ātmadhyānathī mokṣha pāmyā. sukomaḷ kumāranun sharīr shiyāḷe traṇ divas sudhī bhakṣha karyā chhatān kiñchit paṇ teo mārgachyut na thayā. tenun tane shun