टीका — एवमुक्तप्रकारेणान्तरात्मव्यवस्थितः सन् बहिरात्मानं त्यक्त्वा परमात्मानं भावयेत् । कथंभूतं ? सर्वसंकल्पवर्जितं विकल्पजालरहितं अथवा सर्वसंकल्पवर्जितः सन् भावयेत् ।।२७।। जाणता नथी. मारुं आत्मस्वरूप अतीन्द्रिय होवाथी तेमनी इन्द्रियोने अगोचर छे, तेथी तेओ मारा विषयमां शत्रु – मित्रनी कल्पना केवी रीते करी शके? तेओ मारा जड शरीरने ज देखे छे, शरीरथी अत्यंत भिन्न एवो मारो आत्मा तो देखातो नथी, तो भले तेओ मारा शरीरने शत्रु – मित्र माने; मने (मारा आत्माने) तेथी शुं?
ज्ञानी जनो मारा शुद्धात्मस्वरूपने यथावत् जाणता होवाथी तेमनामां राग – द्वेषादिनो अभाव छे, तेथी मारा प्रत्ये तेमनामां शत्रु – मित्रभाव केवी रीते होई शके?
आ रीते ज्ञानी के अज्ञानी – कोई जीव मारो शत्रु नथी के मित्र नथी. २६.
अन्तरात्माने बहिरात्मपणाना त्यागनो अने परमात्मपणानी प्राप्तिनो उपाय दर्शावतां कहे छेः —
अन्वयार्थ : (एवं) आवी रीते (बहिरात्मानं) बहिरात्माने (त्यक्त्वा) तजी (अंतरात्मव्यवस्थितः) अंतरात्मामां व्यवस्थित थई तथा (सर्वसंकल्पवर्जितं) सर्व संकल्पोथी रहित थईने (परमात्मानं) परमात्माने (भावयेत्) भाववो.
टीका : एवी रीते एटले उक्त प्रकारे अंतरात्मामां व्यवस्थित थईने अने बहिरात्मानो त्याग करीने परमात्मानी भावना करवी, केवा थईने? सर्व संकल्पोथी रहित थईने – विकल्पजालरहित थईने अर्थात् सर्व संकल्पोथी मुक्त थईने (परमात्मानी भावना करवी). (२७).
भावार्थ : प्रथम जीव बहिरात्मपणाने छोडी आत्मस्वरूपनी सन्मुख थतां अंतरात्मा