ननु परमतपोऽनुष्ठायिनां महादुःखोत्पत्तितो मनः खेदसद्भावात्कथं निर्वाणप्राप्तिरिति वदन्तं प्रत्याह –
टीका — आत्मा च देहश्च तयोरन्तरज्ञानं भेदज्ञानं तेन जनितश्चासावाह्लादश्च परमप्रसत्तिस्तेन निर्वृतः सुखीभूतः सन् । तपसा द्वादशविधेन कृत्वा । दुष्कृतं घोरं भुञ्जानोऽपि दुष्कर्मणो रौद्रस्य विपाकमनुभवन्नपि । न खिद्यते न खेदं गच्छति ।।३४।।
ātmabhān vinā agnānī je tapādi kare chhe te badho kāy – klesh chhe. tenāthī chaitanyanī shāntinun vedan nathī. te kharekhar tap nathī paṇ ‘tāp’ chhe – klesh chhe. tenāthī muktinī prāpti kadī thatī nathī, parantu jenāthī chaitanyanun pratapan hoy, chaitanyanā ānandano anubhav hoy te ja kharun tap chhe. tenāthī ja nirvāṇanī prāpti thāy chhe.
māṭe pratham bhed – gnān dvārā svātmānun ja avalamban karī temān ja līnatā karavī te ja ek nirvāṇ – prāptino upāy chhe. bījā badhā upāy jūṭhā chhe, duḥkhadāyak chhe ane sansāranun kāraṇ chhe. 33.
param tap karanārāone mahāduḥkhanī utpatti thavāthī tathā manamān khed thavāthī nirvāṇanī prāpti kem sambhave? evī shaṅkā karanār prati kahe chheḥ —
anvayārtha : (आत्मदेहान्तरज्ञानजनिताह्लादनिर्वृत्तः) ātmā ane dehanā bhed – vignānathī utpanna thayelā āhlādathī je ānandit chhe te (तपसा) tapadvārā (घोरं दुष्कृतं) bhayānak duṣhkarmo (भुंजानः अपि) bhogavato hovā chhatān (न खिद्यते) khed pāmato nathī.
ṭīkā : ātmā ane deh – te bannenā antaragnān – bhedagnānathī je āhlād arthāt param prasannatā (prashānti) utpanna thāy chhe tenāthī ānandit eṭale sukhī thaīne, bār prakāranā tape karī ghor duṣhkarmane bhogavato chhatān arthāt bhayānak duṣhkarmanā vipākane (phalane) anubhavato hovā chhatān, te khinna thato nathī – khed pāmato nathī.