कहानजैनशास्त्रमाळा ]
अथ कर्मणो मोक्षहेतुतिरोधानकरणं साधयति — मोक्षनुं कारण थतुं नथी. ज्ञान आत्मस्वभावी छे तेथी तेना भवनथी आत्मानुं भवन थाय छे; माटे ते आत्माना मोक्षनुं कारण थाय छे. आ रीते ज्ञान ज वास्तविक मोक्षहेतु छे.
श्लोकार्थः — [ एकद्रव्यस्वभावत्वात् ] ज्ञान एकद्रव्यस्वभावी ( – जीवस्वभावी – ) होवाथी [ ज्ञानस्वभावेन ] ज्ञानना स्वभावथी [ सदा ] हंमेशां [ ज्ञानस्य भवनं वृत्तं ] ज्ञाननुं भवन थाय छे; [ तत् ] माटे [ तद् एव मोक्षहेतुः ] ज्ञान ज मोक्षनुं कारण छे. १०६.
श्लोकार्थः — [ द्रव्यान्तरस्वभाववात् ] कर्म अन्यद्रव्यस्वभावी ( – पुद्गलस्वभावी – ) होवाथी [ कर्मस्वभावेन ] कर्मना स्वभावथी [ ज्ञानस्य भवनं न हि वृत्तं ] ज्ञाननुं भवन थतुं नथी; [ तत् ] माटे [ कर्म मोक्षहेतुः न ] कर्म मोक्षनुं कारण नथी. १०७.
हवे आगळना कथननी सूचनानो श्लोक कहे छेः —
श्लोकार्थः — [ मोक्षहेतुतिरोधानात् ] कर्म मोक्षना कारणनुं तिरोधान करनारुं होवाथी, [ स्वयम् एव बन्धत्वात् ] ते पोते ज बंधस्वरूप होवाथी [ च ] अने [ मोक्षहेतुतिरोधायिभावत्वात् ] ते मोक्षना कारणना ❋तिरोधायिभावस्वरूप होवाथी [ तत् निषिध्यते ] तेने निषेधवामां आवे छे. १०८.
हवे प्रथम, कर्म मोक्षना कारणनुं तिरोधान करनारुं छे एम सिद्ध करे छेः — ❋ तिरोधायि = तिरोधान करनार