कहानजैनशास्त्रमाळा ]
यदा तु शुद्धनयात् परिहीणो भवति ज्ञानी तदा तस्य रागादिसद्भावात्, पूर्वबद्धाः द्रव्यप्रत्ययाः, स्वस्य हेतुत्वहेतुसद्भावे हेतुमद्भावस्यानिवार्यत्वात्, ज्ञानावरणादिभावैः पुद्गलकर्म बन्धं परिणमयन्ति । न चैतदप्रसिद्धं, पुरुषगृहीताहारस्योदराग्निना रसरुधिरमांसादिभावैः
हवे आ ज अर्थने द्रष्टांत द्वारा द्रढ करे छेः —
गाथार्थः — [ यथा ] जेम [ पुरुषेण ] पुरुष वडे [ गृहीतः ] ग्रहायेलो [ आहारः ] जे आहार [ सः ] ते [ उदराग्निसंयुक्तः ] उदराग्निथी संयुक्त थयो थको [ अनेकविधम् ] अनेक प्रकारे [ मांसवसा- रुधिरादीन् ] मांस, वसा, रुधिर आदि [ भावान् ] भावोरूपे [ परिणमति ] परिणमे छे, [ तथा तु ] तेम [ ज्ञानिनः ] ज्ञानीने [ पूर्वं बद्धाः ] पूर्वे बंधायेला [ ये प्रत्ययाः ] जे द्रव्यास्रवो छे [ ते ] ते [ बहुविकल्पम् ] बहु प्रकारनां [ कर्म ] कर्म [ बध्नन्ति ] बांधे छे; — [ ते जीवाः ] एवा जीवो [ नयपरि- हीनाः तु ] शुद्धनयथी च्युत थयेला छे. (ज्ञानी शुद्धनयथी च्युत थाय तो तेने कर्म बंधाय छे.)
टीकाः — ज्यारे ज्ञानी शुद्धनयथी च्युत थाय त्यारे तेने रागादिभावोनो सद्भाव थवाथी, पूर्वबद्ध द्रव्यप्रत्ययो, पोताने ( – द्रव्यप्रत्ययोने) कर्मबंधना हेतुपणाना हेतुनो सद्भाव थतां हेतुमान भावनुं ( – कार्यभावनुं) अनिवार्यपणुं होवाथी, ज्ञानावरणादि भावे पुद्गलकर्मने