कहानजैनशास्त्रमाळा ]
यस्य रागादीनामज्ञानमयानां भावानां लेशस्यापि सद्भावोऽस्ति स श्रुतकेवलिकल्पोऽपि स्याद्वादन्यायथी सत्यार्थ समजी जाय तो तेने अवश्य सम्यक्त्वनी प्राप्ति थाय ज छे — ते अवश्य सम्यग्द्रष्टि बनी जाय छे. १३७.
हवे पूछे छे के रागी (जीव) केम सम्यग्द्रष्टि न होय? तेनो उत्तर कहे छेः —
गाथार्थः — [ खलु ] खरेखर [ यस्य ] जे जीवने [ रागादीनां तु परमाणुमात्रम् अपि ] परमाणुमात्र – लेशमात्र – पण रागादिक [ विद्यते ] वर्ते छे [ सः ] ते जीव [ सर्वागमधरः अपि ] भले सर्व आगम भणेलो होय तोपण [ आत्मानं तु ] आत्माने [ न अपि जानाति ] नथी जाणतो; [ च ] अने [ आत्मानम् ] आत्माने [ अजानन् ] नहि जाणतो थको [ सः ] ते [ अनात्मानं अपि ] अनात्माने (परने) पण [ अजानन् ] नथी जाणतो; [ जीवाजीवौ ] ए रीते जे जीव अने अजीवने [ अजानन् ] नथी जाणतो ते [ सम्यग्दृष्टिः ] सम्यग्द्रष्टि [ कथं भवति ] केम होई शके?
टीकाः — जेने रागादि अज्ञानमय भावोना लेशमात्रनो पण सद्भाव छे ते भले