kahAnajainashAstramALA ]
शिवस्यायं हेतुः स्वयमपि यतस्तच्छिव इति ।
ततो ज्ञानात्मत्वं भवनमनुभूतिर्हि विहितम् ।।१०५।।
bhAvArtha — gnAnarUp pariNaman ja mokShanun kAraN chhe ane agnAnarUp pariNaman ja bandhanun kAraN chhe; vrat, niyam, shIl, tap Adi shubh bhAvarUp shubh karmo kAI mokShanAn kAraN nathI, gnAnarUpe pariNamelA gnAnIne te shubh karmo na hovA chhatAn te mokShane pAme chhe; agnAnarUpe pariNamelA agnAnIne te shubh karmo hovA chhatAn te bandhane pAme chhe.
have A arthanun kaLasharUp kAvya kahe chhe —
shlokArtha — [ यद् एतद् ध्रुवम् अचलम् ज्ञानात्मा भवनम् आभाति ] je A gnAnasvarUp AtmA dhruvapaNe ane achaLapaNe gnAnasvarUpe thato — pariNamato bhAse chhe [ अयं शिवस्य हेतुः ] te ja mokShano hetu chhe [ यतः ] kAraN ke [ तत् स्वयम् अपि शिवः इति ] te pote paN mokShasvarUp chhe; [ अतः अन्यत् ] tenA sivAy je anya kAI chhe [ बन्धस्य ] te bandhano hetu chhe [ यतः ] kAraN ke [ तत् स्वयम् अपि बन्धः इति ] te pote paN bandhasvarUp chhe. [ ततः ] mATe [ ज्ञानात्मत्वं भवनम् ] gnAnasvarUp thavAnun ( – gnAnasvarUp pariNamavAnun) eTale ke [ अनुभूतिः हि ] anubhUti karavAnun ja [ विहितम् ] AgamamAn vidhAn arthAt pharamAn chhe. 105.
have pharIne paN, puNyakarmanA pakShapAtIne samajAvavA mATe teno doSh batAve chhe —
gAthArtha — [ ये ] jeo [ परमार्थबाह्यः ] paramArthathI bAhya chhe [ ते ] teo [ मोक्षहेतुम् ]