yA khalvabaddhaspR^iShTasyAnanyasya niyatasyAvisheShasyAsa.nyuktasya chAtmano.anubhUtiH sa shuddhanayaH, sA tvanubhUtirAtmaiv; ityAtmaik ev pradyotate . katha.n yathoditasyAtmano.anubhUtiriti chedbaddha- spR^iShTatvAdInAmabhUtArthatvAt . tathA hi — yathA khalu bisinIpatrasya salilanimagnasya pAriNAmik bhAvako vah pragaT karatA hai) . aur vah, [ekam ] AtmasvabhAvako ek — sarva bhedabhAvo.nse (dvaitabhAvo.nse) rahit ekAkAr — pragaT karatA hai, aur [vilInasa.nkalpavikalpajAla.n ] jisame.n samasta sa.nkalpa-vik lpake samUh vilIn ho gaye hai.n aisA pragaT karatA hai . (dravyakarma, bhAvakarma, nokarma Adi pudgaladravyo.nme.n apanI kalpanA karanA so sa.nkalpa hai, aur j~neyo.nke bhedase j~nAname.n bhed j~nAt honA so vikalpa hai .) aisA shuddhanay prakAsharUp hotA hai .10.
gAthArtha : — [yaH ] jo nay [AtmAnam ] AtmAko [abaddhaspR^iShTam ] bandha rahit aur parake sparshase rahit, [ananyaka.n ] anyatva rahit, [niyatam ] chalAchalatA rahit, [avisheSham ] visheSh rahit, [asa.nyukta.n ] anyake sa.nyogase rahit — aise pA.nch bhAvarUpase [pashyati ] dekhatA hai [ta.n ] use, he shiShya ! tU [shuddhanaya.n ] shuddhanay [vijAnIhi ] jAn .
TIkA : — nishchayase abaddha-aspR^iShTa, ananya, niyat, avisheSh aur asa.nyukta — aise AtmAkI jo anubhUti so shuddhanay hai, aur vah anubhUti AtmA hI hai; isaprakAr AtmA ek hI prakAshamAn hai . (shuddhanay, AtmAkI anubhUti yA AtmA sab ek hI hai.n, alag nahI.n .) yahA.n shiShya pUChatA hai ki jaisA U par kahA hai vaise AtmAkI anubhUti kaise ho sakatI hai ? usakA samAdhAn yah hai : — baddhaspR^iShTatva Adi bhAv abhUtArtha hai.n, isalie yah anubhUti ho sakatI hai . is bAtako dR^iShTAntase pragaT karate hai.n —