സമയസാര
[ ഭഗവാനശ്രീകുന്ദകുന്ദ-
ശുകൢലോഹിതത്വാദേരഭാവാന്ന നിശ്ചയതസ്തത്സ്തവനേന സ്തവനം, തീര്ഥകരകേവലിപുരുഷഗുണസ്യ സ്തവനേനൈവ
തീര്ഥകരകേവലിപുരുഷസ്യ സ്തവനാത് .
തീര്ഥകരകേവലിപുരുഷസ്യ സ്തവനാത് .
കഥം ശരീരസ്തവനേന തദധിഷ്ഠാതൃത്വാദാത്മനോ നിശ്ചയേന സ്തവനം ന യുജ്യത ഇതി ചേത് —
ണയരമ്മി വണ്ണിദേ ജഹ ണ വി രണ്ണോ വണ്ണണാ ക ദാ ഹോദി .
ദേഹഗുണേ ഥുവ്വംതേ ണ കേവലിഗുണാ ഥുദാ ഹോംതി ..൩൦..
നഗരേ വര്ണിതേ യഥാ നാപി രാജ്ഞോ വര്ണനാ കൃതാ ഭവതി .
ദേഹഗുണേ സ്തൂയമാനേ ന കേവലിഗുണാഃ സ്തുതാ ഭവന്തി ..൩൦..
തഥാ ഹി —
(ആര്യാ)
പ്രാകാരകവലിതാമ്ബരമുപവനരാജീനിഗീര്ണഭൂമിതലമ് .
പിബതീവ ഹി നഗരമിദം പരിഖാവലയേന പാതാലമ് ..൨൫..
തീര്ഥംകര-കേവലീപുരുഷകാ സ്തവന നഹീം ഹോതാ ഹൈ, തീര്ഥംകര-കേവലീപുരുഷകേ ഗുണോംകാ സ്തവന കരനേസേ ഹീ തീര്ഥംകര-കേവലീപുരുഷകാ സ്തവന ഹോതാ ഹൈ ..൨൯..
അബ ശിഷ്യ പ്രശ്ന കരതാ ഹൈ കി ആത്മാ തോ ശരീരകാ അധിഷ്ഠാതാ ഹൈ, ഇസലിയേ ശരീരകേ സ്തവനസേ ആത്മാകാ സ്തവന നിശ്ചയസേ ക്യോം യുക്ത നഹീം ഹൈ ? ഉസകേ ഉത്തരരൂപ ദൃഷ്ടാന്ത സഹിത ഗാഥാ കഹതേ ഹൈം : —
രേ ഗ്രാമ വര്ണന കരനേസേ ഭൂപാല വര്ണന ഹോ ന ജ്യോം,
ത്യോം ദേഹഗുണകേ സ്തവനസേ നഹിം കേവലീഗുണ സ്തവന ഹോ ..൩൦..
ത്യോം ദേഹഗുണകേ സ്തവനസേ നഹിം കേവലീഗുണ സ്തവന ഹോ ..൩൦..
ഗാഥാര്ഥ : — [യഥാ ] ജൈസേ [നഗരേ ] നഗരകാ [വര്ണിതേ അപി ] വര്ണന കരനേ പര ഭീ [രാജ്ഞഃ വര്ണനാ ] രാജാകാ വര്ണന [ന കൃതാ ഭവതി ] നഹീം കിയാ ജാതാ, ഇസീപ്രകാര [ദേഹഗുണേ സ്തൂയമാനേ ] ശരീരകേ ഗുണകാ സ്തവന കരനേ പര [കേവലിഗുണാഃ ] കേവലീകേ ഗുണോംകാ [സ്തുതാഃ ന ഭവന്തി ] സ്തവന നഹീം ഹോതാ .
ടീകാ : — ഉപരോക്ത അര്ഥകാ കാവ്യ (ടീകാമേം) കഹതേ ഹൈം : —
ശ്ലോകാര്ഥ : — [ഇദം നഗരമ് ഹി ] യഹ നഗര ഐസാ ഹൈ കി ജിസനേ [പ്രാകാര-കവലിത
൬൬