ਤਥਾ ਹਿ — ਤਂ ਣਿਚ੍ਛਯੇ ਣ ਜੁਜ੍ਜਦਿ ਣ ਸਰੀਰਗੁਣਾ ਹਿ ਹੋਂਤਿ ਕੇਵਲਿਣੋ .
ਯਥਾ ਕਾਰ੍ਤਸ੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਲਧੌਤਗੁਣਸ੍ਯ ਪਾਣ੍ਡੁਰਤ੍ਵਸ੍ਯਾਭਾਵਾਨ੍ਨ ਨਿਸ਼੍ਚਯਤਸ੍ਤਦ੍ਵਯਪਦੇਸ਼ੇਨ ਵ੍ਯਪਦੇਸ਼ਃ, ਕਾਰ੍ਤਸ੍ਵਰਗੁਣਸ੍ਯ ਵ੍ਯਪਦੇਸ਼ੇਨੈਵ ਕਾਰ੍ਤਸ੍ਵਰਸ੍ਯ ਵ੍ਯਪਦੇਸ਼ਾਤ੍; ਤਥਾ ਤੀਰ੍ਥਕਰਕੇਵਲਿਪੁਰੁਸ਼ਸ੍ਯ ਸ਼ਰੀਰਗੁਣਸ੍ਯ
ਭਾਵਾਰ੍ਥ : — ਯਹਾਁ ਕੋਈ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨ ਕਰੇ ਕਿ — ਵ੍ਯਵਹਾਰਨਯ ਤੋ ਅਸਤ੍ਯਾਰ੍ਥ ਕਹਾ ਹੈ ਔਰ ਸ਼ਰੀਰ ਜੜ ਹੈ ਤਬ ਵ੍ਯਵਹਾਰਾਸ਼੍ਰਿਤ ਜੜਕੀ ਸ੍ਤੁਤਿਕਾ ਕ੍ਯਾ ਫਲ ਹੈ ? ਉਸਕਾ ਉਤ੍ਤਰ ਯਹ ਹੈ : — ਵ੍ਯਵਹਾਰਨਯ ਸਰ੍ਵਥਾ ਅਸਤ੍ਯਾਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਸੇ ਨਿਸ਼੍ਚਯਕੋ ਪ੍ਰਧਾਨ ਕਰਕੇ ਅਸਤ੍ਯਾਰ੍ਥ ਕਹਾ ਹੈ . ਔਰ ਛਦ੍ਮਸ੍ਥਕੋ ਅਪਨਾ, ਪਰਕਾ ਆਤ੍ਮਾ ਸਾਕ੍ਸ਼ਾਤ੍ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦੇਤਾ, ਸ਼ਰੀਰ ਦਿਖਾਈ ਦੇਤਾ ਹੈ, ਉਸਕੀ ਸ਼ਾਨ੍ਤਰੂਪ ਮੁਦ੍ਰਾਕੋ ਦੇਖਕਰ ਅਪਨੇਕੋ ਭੀ ਸ਼ਾਨ੍ਤ ਭਾਵ ਹੋਤੇ ਹੈਂ . ਐਸਾ ਉਪਕਾਰ ਸਮਝਕਰ ਸ਼ਰੀਰਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯਸੇ ਭੀ ਸ੍ਤੁਤਿ ਕਰਤਾ ਹੈ; ਤਥਾ ਸ਼ਾਨ੍ਤ ਮੁਦ੍ਰਾਕੋ ਦੇਖਕਰ ਅਨ੍ਤਰਙ੍ਗਮੇਂ ਵੀਤਰਾਗ ਭਾਵਕਾ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਹੋਤਾ ਹੈ ਯਹ ਭੀ ਉਪਕਾਰ ਹੈ ..੨੮..
ਊ ਪਰਕੀ ਬਾਤਕੋ ਗਾਥਾਮੇਂ ਕਹਤੇ ਹੈਂ : —
ਜੋ ਕੇਵਲੀਗੁਣਕੋ ਸ੍ਤਵੇ ਪਰਮਾਰ੍ਥ ਕੇਵਲਿ ਵੋ ਸ੍ਤਵੇ ..੨੯..
ਗਾਥਾਰ੍ਥ : — [ਤਤ੍ ] ਵਹ ਸ੍ਤਵਨ [ਨਿਸ਼੍ਚਯੇ ] ਨਿਸ਼੍ਚਯਮੇਂ [ਨ ਯੁਜ੍ਯਤੇ ] ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ, [ਹਿ ] ਕ੍ਯੋਂਕਿ [ਸ਼ਰੀਰਗੁਣਾਃ ] ਸ਼ਰੀਰਕੇ ਗੁਣ [ਕੇਵਲਿਨਃ ] ਕੇਵਲੀਕੇ [ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ ] ਨਹੀਂ ਹੋਤੇ; [ਯਃ ] ਜੋ [ਕੇਵਲਿਗੁਣਾਨ੍ ] ਕੇਵਲੀਕੇ ਗੁਣੋਂਕੀ [ਸ੍ਤੌਤਿ ] ਸ੍ਤੁਤਿ ਕਰਤਾ ਹੈ [ਸਃ ] ਵਹ [ਤਤ੍ਤ੍ਵਂ ] ਪਰਮਾਰ੍ਥਸੇ [ਕੇਵਲਿਨਂ ] ਕੇਵਲੀਕੀ [ਸ੍ਤੌਤਿ ] ਸ੍ਤੁਤਿ ਕਰਤਾ ਹੈ .
ਟੀਕਾ : — ਜੈਸੇ ਚਾਂਦੀਕਾ ਗੁਣ ਜੋ ਸਫੇ ਦਪਨਾ, ਉਸਕਾ ਸੁਵਰ੍ਣਮੇਂ ਅਭਾਵ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਨਿਸ਼੍ਚਯਸੇ ਸਫੇ ਦੀਕੇ ਨਾਮਸੇ ਸੋਨੇਕਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਬਨਤਾ, ਸੁਵਰ੍ਣਕੇ ਗੁਣ ਜੋ ਪੀਲਾਪਨ ਆਦਿ ਹੈਂ ਉਨਕੇ ਨਾਮਸੇ ਹੀ ਸੁਵਰ੍ਣਕਾ ਨਾਮ ਹੋਤਾ ਹੈ; ਇਸੀਪ੍ਰਕਾਰ ਸ਼ਰੀਰਕੇ ਗੁਣ ਜੋ ਸ਼ੁਕ੍ਲ-ਰਕ੍ਤਤਾ ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਹੈਂ ਉਨਕਾ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ- ਕੇਵਲੀਪੁਰੁਸ਼ਮੇਂ ਅਭਾਵ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਨਿਸ਼੍ਚਯਸੇ ਸ਼ਰੀਰਕੇ ਸ਼ੁਕ੍ਲ-ਰਕ੍ਤਤਾ ਆਦਿ ਗੁਣੋਂਕਾ ਸ੍ਤਵਨ ਕਰਨੇਸੇ