kemake Ubhun rahevAnun sthAn ja na hatun; jo pag dhrUje to nIche UnDI
khIN hatI : have.....? bas, lAmbo vichAr karyA vagar ahA, ek
kShaN – be kShaN thaI tyAn to, andar Am dehathI bhinna chaitanyanA
dhaDAkA bolavA mAnDayA hoy.....evI gambhIr paristhitimAnthI ame
pasAr thaI gayA. e dhaDAkA andar lAgyA enI asar Aje
atyAre paN nathI bhulAtI. dhaDAkA eTale
sAkShAt atyAre dekhI laun, athavA dekhAI gayun – evI koI, na
kalpI shakAy evI akalpya vedanA e vakhate thayelI; alabatta, e
kAI svAnubhUti na hatI, parantu ek evo dhaDAko hato ke jANe
AtmAne jagADI dIdho.
ja hato, AtmAnI bhAvanA vadhu ne vadhu UnDI bhAvato ja hato; e
bhAvanAne ek jabarajasta Teko Ape evo A gIranAranI chothI
TUnk uparano prasang banyo. tyArapachhI to rAjakoT (gurudev sAthe)
gayA ane pariNAm bas
pADIne nAnkhI AvyA, have to ekalo AtmA ja laIne AvyA
chhIe. eTale ekalA AtmAnI dhUnamAn rahetAn – rahetAn, enun ghUnTaN
karatAn – karatAn, rAjakoTathI pachhI to gurudev sAthe jayapur gayA.
jayapuramAn bas, tyAn pt.. ToDaramalajI – smArak – bhavanamAn
sImandhar bhagavAn pAse hun Akho divas param nivRuttithI besI
raheto; mArI samayasAr – svAdhyAy atyant gholanapUrvak karato;
ane dehane to gIranAranI chothI TUnke mukI Avyo chhun eTale have to