Sattasvarup-Gujarati (Devanagari transliteration). Page: 51.

सत्तास्वरूप ][ ५१

दुःख वा विघ्नना हर्ता जाणी तेमने पूजवा योग्य छे. पण
कदाचित् तमे तेमने विषयसुखना कर्ता तथा रोगादिक विघ्नना
हर्ता जाणी पूजशो तो ए कार्यो तो पूर्वोपार्जित कर्मोने
आधीन छे, तेथी तमने जिनदेवने पूजवा छतां पण ए
लौकिक दुःख – विघ्न आदि अशाताना उदयथी तो थाय छे,

हवे एवी हालतमां तमने जिनदेवनी आस्तिक्यता कया
प्रयोजनना आश्रये टकशे ते बतावो? माटे सर्वथी पहेलां
दुःख वा विघ्ननुं स्वरूप निश्चय करी पछी ए प्रयोजनना अर्थ
पूजवा योग्य छे, एम तमे शास्त्र अनुसार गुणनुं वर्णन करो
छो, परंतु तमने गुणोनुं वा गुणधारक गुणीनुं साचुं स्वरूप
ज्ञानमां तो निश्चय थयुं नथी, माटे पहेलां तेनुं स्वरूप निश्चय
करी सेवक बनवुं योग्य छे.

प्रश्नः — अर्हंतदेवनुं साचुं स्वरूप शुं छे ते कहो?

उत्तरः — निश्चयरूप अंतरंगलक्षण तो केवलज्ञान –

वीतरागतादिपणुं छे तथा बाह्यलक्षण स्वयं जीवादिपदार्थोनुं
साचुं मूळ वक्तापणुं छे ए केवलज्ञान – वीतरागपणानुं आ

सामर्थ्य छे. वळी साचुं मूळ वक्तापणुं छे ते केवलज्ञान

– वीतरागपणानुं सामर्थ्य छे तथा साचा मूळ वक्तापणानुं

युक्तिथी प्रत्यक्ष अने वचनना अविरुद्धपणाथी समर्थन थाय
छे. माटे जेने तेमना वचनमां युक्तिथी, प्रत्यक्षथी अविरुद्धपणुं
साचुं भास्युं छे तेने ज तेमनुं केवलज्ञानपणुं तथा वीतरागपणुं
निर्दोष भास्युं छे, एम जाणवुं.

< Previous Page Next Page >