(ચોપાઈ ૧૬ માત્રા)
ભરમભાવ વય બાલ વિતાઈ, નિજરસભાસ તરુનતા છાઈ;
શોભા સરસ અંગ વસુ બાઢી, રચી પ્રીતિ શિવતિયસેં ગાઢી. ૧
મજ્જન મલ પર ભાવ ઉતારે, કેશ સઘન રુચિ રુચિર સંવારે;
સમ્યક્ દરશ મુકુટ શિર છાજે, ઉદ્યમ ભાલ તિલક વર રાજે. ૨
બંધુર વસન દશું દિશ રાજે, દશ વૃષ ભેષ મુદ્રિકા છાજે;
શક્તિ વિકાસ સુંગધ મહકાવે, દ્વિવિધ ધર્મ કુંડલ દરસાવે. ૩
નયયુગ લસત પાદુકા દોઉ, ધ્યાન કૃપાન ચંડ અરિ ખોઉ;
સુભગ શીલ પટકા છબિ છાજે, ભેદબુદ્ધિ અસિતનુજા રાજે. ૪
વર વિદ્યાયુત શ્રીમુખ સોહે, રચિત તમોલ રાગ વૃષ જૂ હૈ;
વસ્તુ દિખાવન સત્યમુખ વાની, નિજ હિત ચતુર સકલ સુખદાની. ૫
ઇમ ષોડશ શ્રૃંગાર સંવારે, વર વિરાગ કેયૂર સુ ધારે;
દ્રઢ પ્રતીતિ ભુજબંધન રાજે, સુમન સુમન માલા ઉર છાજે. ૬
સો વર મુક્તિરમનિકા ઝૂલા, ગુપ્તિ તીન કટિસૂત્ર સુ મૂલા;
ચર્યા ચરના ભરન વિરાજે, સરલ સુભાવ છરી કર છાજે. ૭
તુર્રા વર વિવેક ઝલકાવે, સુમતિ સેહુરા સબ મન ભાવે;
મન મતંગ અસવાર સુ રાજે, પ્રભુતા છત્ર પરમ છવિ છાજે. ૮
ચામર દ્વિવિધ દયાસિત સોહે, અતુલ તેજ ત્રિભુવન મન મોહે;
અનહદ ધ્વનિ દુંદુભિ ઘરરાવે, અનુભવ વર નિશાન ફહરાવે. ૯
વ્રત બરાત સંગ હૈ રંગ ભીની, નૃત્ય કરત નિતિ ૠદ્ધિ નવીની;
અતિશય ભાવ અસમ દરશાવે, વિવિધ ભાંતિ ભવિમન લલચાવે.૧૦
૧૮૦ ][ શ્રી જિનેન્દ્ર