મુકુટાકૃતિ દ્વૈકર શીસ ધાર, રતનાંગણમેં વિચરે અપાર;
ઝટ ઝટ ઝટ અનહદ હોત પૂર, ઇહ ઝુરમટ રાજે જિન હજૂર. ૧૮
ફિર ફિર ફિર ફિર ફિરકી સુખાત, પગ નૂપુર ઝુનનન ઝુનન નાત;
શિર શેખર રત્નપ્રભા સુ સાર, ચક્રાકૃતિ હ્વૈ ઝલકે અપાર. ૧૯
મકરા કૃત કુંડલ ઝુલત કાન, જિલી સમ સોહત ચલ મહાન;
છિન ભૂપરિ છિન નભમેં લસંત, પરસેં શશિ ઉડુ અવની મહંત. ૨૦
છિનમેં ઇક હ્વૈ છિનમેં અનેક, દરશાત વિબુધપતિ વિવિધ ભેક;
સુરનર મુનિ મનરંજન વિધાન, તાકો કવિ કૌન કરે બખાન. ૨૧
હરિ ઉર સર પૂરિત ભક્તિ નીર, તવ દરશન મનુ પરસી સમીર;
ઇહ લીલા લલિત તરંગ રૂપ, તન મન પાવન કારન અનૂપ. ૨૨
મૈં મો મન પાવન કરન હેત, ઉચરી મુખ સુંદર સુખ નિકેત;
અબ ‘થાન’ યહી જાચે જિનંદ, તવ ભક્તિ બસો ઉરમેં અનંદ. ૨૩
( કુંડલિયા છંદ )
દેવાનંદ પિતા સુખદ, માત રેણુકા જાસ,
લસે પદ્મ લછણ ધુજા, નગર વિનિતા તાસ.
નગર વિનિતા તાસ જન્મતેં હી અતિ પાવન,
ભવિજન વૃંદ ચકોર લોલ લોચન લલચાવન.
સદા ઉદિત મુખચંદ કરૂં તાકી નિત સેવા,
ચંદ્રબાહુ જયવંત સકલ દેવનકે દેવા.
૧૮૪ ][ શ્રી જિનેન્દ્ર