( દીપકલા છંદ )
જય અજિતવીર્ય વીરજ અપાર, તુમકું મમ પ્રણમન બારબાર;
સુખ આશા ધરિ ચિરતેં જિનેશ, ભવમેં હમ શ્રમ ઠાને અશેષ. ૧
સુખ જાતિ નિરાકુલતા ન જાનિ, જડસંગ કીની નિજ શક્તિ હાનિ;
ગુરુકે મુખતેં અબ ભેદ પાય, નિજમેં તુમરૂપ રહ્યો સુ છાય. ૨
તુમ સમવસરન રચના વખાન, નહિ વરન સકેં ધરિ ચાર જ્ઞાન;
નિજ નરભવ પાવન કરન હેત, મૈં વરનું કછુ આનંદ ઉપેત. ૩
ધનુ પાંચ સહસ ભુવિતેં ઉત્તંગ, સોપાન સહસ વિંશતિ અભંગ;
લંબે ઇક કોશ તને સુજાનિ, ઇક કર ઉન્નત આયામ માનિ. ૪
યોજન તસુ દ્વાદસ વ્યાસરૂપ, મણિ-નીલ-શિલા ઉતરી અનૂપ;
તહાં પ્રથમ શાલ વર ધૂલિશાલ, પણ રત્નરચિત યુત છબી વિશાલ. ૫
તિહકે ચવ દ્વારનિતેં સુજાન, ચૌરી ઇક કોશ ગલી મહાન;
મણિ ફટિક ભીંતિ ચહું દિશ અનૂપ, ઇહ ગંધકુટી તક રુચિર રૂપ. ૬
તિન મધ્ય પ્રથમ ચહું દિશ મંઝાર, ચવ વાપિ સંયુત છબી અપાર;
જિનબિંબ ધરે સુચિ માનથંભ, માની-મન-મદ-મર્દન ઉત્તંગ. ૭
ચહું ઓર અવનિ ધુર વલયરૂપ, પ્રાસાદ પંક્તિ તિહમેં અનૂપ;
પુનિ વેદી તજ કીને પ્રવેશ, ભૂમિ દ્વિતીય મધ્ય ખાઈ શુભેશ. ૮
મણિમય તટ વિકસિત કંજવ્રાત, સોપાન રતનમય મન લુભાત;
શુક સારિક મોર મરાલ વૃંદ, દ્વિજ કેલિ કરે નાના અમંદ. ૯
ઇમ ધૂલીશાલથકી સુ જાનિ, ખાઈ તક યોજન એક માનિ;
પુનિ વેદી તજી તૃતીય સાર, સુવલય ઇક યોજન માન ધાર. ૧૦
૨૦૨ ][ શ્રી જિનેન્દ્ર