પર્યાય અનંત લિયે જુ તાહી, ઝલકે ગુનભાગ અનંત માંહીં;
અનુભવ કરિકે વરને જુ કેમ, મિસરી ચખિ મૂક ભનેં ન જેમ. ૪૧
જિય જાતિવિરોધી વૈર છાંડી, ઉર પ્રીતિ ધરેં આનંદ માંડી;
તહં રોગ શોક વ્યાપે ન ભૂર, દુઃખ સકલ નશેં આએ હજૂર. ૪૨
દુઃખ દ્વેષ દોષ વર્જિત વિરાગ, તવ રાગ ભયે નાશેં કુરાગ;
ઇમ અતિશય અસમ ધરેં અપાર, મંડિત નિરાકુલસૌખ્ય સાર. ૪૩
યહ છબિ ચિંતવન ઉપવન મઝાર, મેરો મન રમન ચહે અપાર;
અરજી અબ યે સુનિયે કૃપાલ, દુરભાવ અવિદ્યા ટાલ ટાલ. ૪૪
સમરસ સુખ નિજ ઉર મંડિમંડિ, પર ચાહદાહ દુઃખ ખંડિખંડિ;
પ્રકટો ઉર પર ઉપકાર વાની, નિશદિન ઉચરૂં તુમ સુગુન ગાન. ૪૫
તુમ વૈન સુધારસ પાન સાર, ચાહું ભવ ભવ આનંદકાર;
તુમ ભક્ત સંતજનકો સુસંગ, મતિ હોહુ કુમતિ ધરકો પ્રસંગ. ૪૬
પરનિંદા પર પીડત કુવાનિ, મતિ હોહુ કભી નિજ સુગુન હાનિ;
સદ્ગુરુ ચરણાંબુજ સેવ સાર, દીજે જગપતિ ભવ ભવ મઝાર. ૪૭
તુમ દરશ કરું પરતક્ષ દેવ, યહ ચાહિ હિયે વરતે સુમેવ;
પાવેં જબ લોં નહીં મોક્ષ થાન, તબલોં યહ દેહુ દયાનિધાન. ૪૮
હમ જાચત હૈં કર જોરિ જોરિ, અઘબંધન મેરે તોરિ તોરિ;
નિજબોધ સુધા સુખકો ભંડાર, અબ ‘થાન’ હિયે પ્રકટો અપાર. ૪૯
( દોહા )
કનનિ નંદ આનંદકર, કરો વિઘ્નગન નાશ;
પદ્મચિહ્ન ધ્વજ જનમથલ, નગરી અયોધ્યા જાસ.
૨૦૬ ][ શ્રી જિનેન્દ્ર