180 ][ shrI jinendra
viShay – kaShAyanake vash hvaiken, deh Apano jAnyo;
kar mithyA saradhAn hiye bich, Atam nAhin pichhAnyo.
yon klesh hiy dhAr maraN kari, chAron gati bharamAyo;
samyakdarshan – gnAn – charan ye, hirademen nahi lAyo. 6
ab yah araj karUn prabhu suniye, maraN samay yah mAngaun;
rog janit pIDA mat hovo, aru kaShAy mat jAgau.
ye mujh maran sayam dukhadAtA, in har sAtA kIjai;
jo samAdhiyut maran hoy mujh, aru mithyA gad chhIjai. 7
yah tan sAt kudhAt – mayI hai, dekhat hI ghin Avai;
charma – lapeTI upar sohai, bhItar viShThA pAvai.
ati durgandha apAvan sA yah, mUrakh prIti baDhAvai;
deh vinAsI, jiy avinAsI, nitya svarUp kahAvai. 8
yah tan jIrNa kuTI sam Atam, yAtain prIti na kIjai;
nUtan mahal milai jab bhAI, tab yAme kyA chhIje.
mRutyu honase hAni kaun hai, yAko bhay mat lAvo;
samatA se jo deh tajoge, to shubh tan tum pAvo. 9
mRutyu mitra upakArI tero, is avasar ke mAnhI;
jIran tan se det nayo yah, yA sam sAhU nAhI.
yA setI is mRutyu samay par, utsav ati hI kIjai;
klesh – bhAvako tyAg sayAne, samatA – bhAv dharIjai. 10
jo tum pUrav puNya kiye hain, tinako phal sukhadAI;
mRutyu – mitra bin kaun dikhAvai, svarga – sampadA bhAI.