ભવિહિતકારન ધર્મવિથારન, આચરજોં બનાયે;
બહુતનિ તિનકી ટીકા કીની, અદ્ભુત અરથ સમાયે. કલિમૈં૦ ૪
કેવલિ શ્રુતકેવલિ યહાં નાહીં, મુનિગુન પ્રગટ ન સૂઝૈં;
દોઊ કેવલિ આજ યહી હૈં, ઇનહીકો મુનિ બૂઝે. કલિમૈં૦ ૫
બુદ્ધિ પ્રગટ કરી આપ બાંચિયે, પૂજા બંદન કીજૈ;
દરબ ખરચિ લિખવાય સુધાયસુ, પંડિતજનકોં દીજૈ. કલિમૈં૦ ૬
પઢતૈં સુનતૈં ચરચા કરતૈં, હ્વૈ સંદેહ જુ કોઈ;
આગમ માફિક ઠીક કરૈ કૈ, દેખ્યો કેવલિ સોઈ. કલિમૈં૦ ૭
તુચ્છબુદ્ધિ કછુ અરથ જાનિકૈ, મનસોં વિંગ ઉઠાયે;
ઔધિજ્ઞાની શ્રુતજ્ઞાની માનોં, સીમંધર મિલિ આયે. કલિમૈં૦ ૮
યે તો આચારજ હૈ સાંચે, યે આચારજ ઝૂંઠે;
તિનિકે ગ્રંથ પઢૈં નિત બંદૈ, સરધા ગ્રંથ અપૂઠે. કલિમૈં૦ ૯
સાંચ ઝૂઠ તુમ ક્યોંકર જાન્યો, ઝૂઠ જાન ક્યોં પૂજો;
ખોટ નિકાલ શુદ્ધકર રાખો, અવર બનાવો દૂજો કલિમૈં૦ ૧૦
કૌન સહામી બાત ચલાવૈં, પૂછૈ આનમતી તો;
ગ્રંથ લિખ્યો તુમ ક્યોં નહિં માનો, જવાબ કહા કહિ જીતો.
કિલમૈં૦ ૧૧
જૈની જૈનગ્રંથકે નિંદક, હુંડાસર્પિની જોરા;
‘દ્યાનત’ આપ જાનિ ચુપ રહિયે, જગમૈં જીવન થોરા. કલિમૈં૦ ૧૨
❐
સ્તવન મંજરી ][ ૪૩૭