जो णिसिभुत्तिं वज्जदि सो उववासं करेदि छम्मासं ।
संवच्छरस्स मज्झे आरंभं चयदि रयणीए ।।३८३।।
यः निशिभुक्तिं वर्जयति सः उपवासं करोति षण्मासम्
संवत्सरस्य मध्ये आरम्भं त्यजति रजन्याम् ।।३८३।।
अर्थः — जे पुरुष रात्रिभोजन छोडे छे ते एक वरसदहाडे छ
मासना उपवास करे छे, रात्रिभोजनना त्यागथी भोजनसंबंधी आरंभ
पण त्यागे छे तथा व्यापारादि संबंधी आरंभ पण छोडे छे. तेथी
महान दयापालन करे छे.
भावार्थः — जे रात्रिभोजन त्यागे छे ते वरसदहाडे छ मासना
उपवास करे छे तथा अन्य आरंभनो पण रात्रिमां त्याग करे छे. वळी
अन्य ग्रन्थोमां आ प्रतिमामां दिवामैथुनत्याग एटले दिवसमां मन
-वचन-काय, कृत-कारित-अनुमोदना पूर्वक स्त्रीसेवननो त्याग पण कह्यो
छे. ए प्रमाणे रात्रिभोजनत्याग प्रतिमानुं निरूपण कर्युं. आ प्रतिमा
छठ्ठी छे तथा बार भेदोमां सातमो भेद छे.
हवे ब्रह्मचर्यप्रतिमानुं निरूपण करे छे.ः —
सव्वेसिं इत्थीणं जो अहिलासं ण कुव्वदे णाणी ।
मण-वाया-कायेण य बंभवई सो हवे सदओ ।।३८४।।
सर्वासां स्त्रीणां य अभिलाषं न कुर्वते ज्ञानी ।
मनोवाक्कायेन च ब्रह्मव्रती सः भवेत् सदयः ।।३८४।।
जो कथ-कारिय-मोयण-मण-वय-काएण मेहुणं चयदि ।
बंभ-पवज्जारूढो बंभवई सो हवे सदओ ।।३८४ ❃ १।।
यः कृतकारितमोदनमनोवाक्कायेन मैथुनं त्यजति ।
ब्रह्मप्रव्रज्यारूढः ब्रह्मव्रती स भवेत् सदयः ।।३८४ ❃ १।।
अर्थः — जे ज्ञानी सम्यग्द्रष्टिश्रावक देवांगना, मनुष्यणी,
तिर्यंचणी अने चित्रामणनी इत्यादि चारे प्रकारनी बधीय स्त्रीओनो मन
धर्मानुप्रेक्षा ]
[ २११