अर्थः — जे मुनि दुर्वचन सहन करे छे, अन्य साधर्मी मुनि
आदि द्वारा करायेला अनादरने सहन करे छे, देवादिकोए करेला
उपसर्गने सहन करे छे; — ए प्रमाणे कषायरूप वैरिओने जीते छे, तेने
विपुल अर्थात् घणी निर्जरा थाय छे.
भावार्थः — कोई कुवचन कहे तेना प्रत्ये कषाय न करे, पोताने
अतिचारादि दोष लागतां आचार्यादिक कठोर वचन कही प्रायश्चित
आपे – निरादर करे तोपण तेने निष्कषायपणे सहन करे तथा कोई
उपसर्ग करे तेनी साथे पण कषाय न करे, तेने घणी निर्जरा थाय छे.
रिणमोयणुव्व मण्णइ जो उवसग्गं परीसहं तिव्वं ।
पावफलं मे एदं मया वि जे संचिदं पुव्वं ।।११०।।
ऋणमोचनवत् मन्यते यः उपसर्गं परीषहं तीव्रम् ।
पापफलं मे एतत् मया अपि यत् संचितं पूर्वम् ।।११०।।
अर्थः — जे मुनि उपसर्ग तथा तीव्र परीषह आवतां एम माने छे
के में पूर्वजन्ममां पापनो संचय कर्यो हतो तेनुं आ फळ छे, तेने
(शांतिपूर्वक) भोगववुं पण तेमां व्याकुल न थवुं. जेम के कोईनां करजे
नाणां लीधां होय ते ज्यारे पेलो मागे त्यारे आपी देवां, पण तेथी
व्याकुळता शा माटे करवी? ए प्रमाणे माननारने घणी निर्जरा थाय छे.
जो चिंतेइ सरीरं ममत्तजणयं विणस्सरं असुइं ।
दंसणणाणचरित्तं सुहजणयं णिम्मलं णिच्चं ।।१११।।
यः चिन्तयति शरीरं ममत्वजनकं विनश्वरं अशुचिम् ।
दर्शनज्ञानचरित्रं शुभजनकं निर्मलं नित्यम् ।।१११।।
अर्थः — जे मुनि, आ शरीरने ममत्व-मोहनुं उपजाववावाळुं,
विनाशी तथा अपवित्र माने छे अने दर्शन-ज्ञान-चारित्रने शुभजनक (सुख
उपजावनार), निर्मळ तथा नित्य माने छे तेने घणी निर्जरा थाय छे.
भावार्थः — शरीरने मोहना कारणरूप, अस्थिर अने अशुचिरूप
६० ]
[ स्वामिकार्त्तिकेयानुप्रेक्षा