तस्याः एव कारणानां पुद्गलस्कन्धानां या स्फु टं निष्पत्तिः ।
सा पर्याप्तिः भण्यते षड्भेदाः जिनवरेन्द्रैः ।।१३५।।
artha — e shaktinI pravRuttinI pUrNatAnA kAraNarUp je
pudgalaskandh chhe tenI pragaTapaNe niShpatti arthAt pUrNatA hovI tene paryApti
kahe chhe em jinendradeve kahyun chhe.
have paryApta ane nirvRuttyaparyAptano kAL kahe chhe —
१पज्जत्तिं गिह्णंतो मणुपज्जत्तिं ण जाव समणोदि ।
ता णिव्वत्तिअपुण्णो मणुपुण्णो भण्णदे पुण्णो ।।१३६।।
पर्याप्तिं गृह्णन् मनःपर्य्याप्तिं न यावत् समाप्नोति ।
तावत् निर्वृत्त्यपर्याप्तकः मनःपूर्णः भण्यते पूर्णः ।।१३६।।
artha — A jIv, paryAptine grahaN karato thako jyAn sudhI
manaparyAptine pUrNa na kare tyAn sudhI tene nirvRuttyaparyApta kahe chhe, ane
jyAre manaparyApti pUrNa thAy chhe tyAre tene paryApta kahe chhe.
bhAvArtha — ahIn sangnIpanchendriy jIvanI apekShA lakShamAn laI A
pramANe kathan karyun chhe; parantu anya granthomAn jyAn sudhI sharIraparyApti pUrNa
na thAy tyAn sudhI te nirvRuttyaparyApta chhe. e pramANe sarvajIv-Ashrit
kathan chhe.
१त्तज्जपस्स य उदये णियणियपज्जत्तिणिट्ठिदो होदि ।
जाव सरीरमपुण्णं णिव्वत्ति-अपुण्णगो ताव ।।
(go. jI. gA. 120)
पर्याप्तस्य च उदये निजनिजपर्याप्तिनिष्ठितो भवति ।
यावत् शरीरं अपूर्णं निर्वृत्त्यपूर्णकः तावत् ।।
artha — paryApti nAmanA nAmakarmanA udayathI jIv potapotAnI paryApti
banAve chhe. jyAn sudhI sharIraparyApti pUrNa thatI nathI tyAn sudhI tene
nirvRuttyaparyAptak kahe chhe.
82 ]
[ svAmikArttikeyAnuprekShA