artha — kAraN ke puNyanI vAnchchhAthI kAI puNyabandh thato nathI,
parantu vAnchchhA rahit puruShane puNyabandh thAy chhe eTalA mATe paN arthAt
em jANIne paN he yatIshvar! tame puNyamAn paN vAnchchhA – Adar na karo!
bhAvArtha — ahIn munijanone upadeshyA chhe ke — puNyanI
vAnchchhAthI puNyabandh thato nathI, puNyabandh to AshA maTatAn bandhAy chhe.
mATe puNyanI AshA paN na karo, mAtra potAnA svarUpanI prAptinI
AshA karo.
पुण्णं बंधदि जीवो मंदक साएहि परिणदो संतो ।
तम्हा मंदकसाया हेऊ पुण्णस्स ण हि वंछा ।।४१३।।
पुण्यं बध्नाति जीवः मन्दकषायैः परिणतः सन् ।
तस्मात् मन्दकषायाः हेतुः पुण्यस्य न हि वांछा ।।४१३।।
artha — mandakaShAyarUp pariNamelo jIv puNyane bAndhe chhe, mATe
puNyabandhanun kAraN mandakaShAy chhe, paN vAnchchhA puNyabandhanun kAraN nathI.
puNyabandh mandakaShAyathI thAy chhe ane tenI (puNyabandhanI) vAnchchhA chhe te to
tIvrakaShAy chhe mATe vAnchchhA karavI nahi. nirvAnchchhak puruShane puNyabandh thAy
chhe. laukikamAn paN kahe chhe ke je chAhanA kare tene kAI maLatun nathI ane
chAhavinAnAne ghaNun maLe chhe; mATe vAnchchhAno to niShedh ja chhe.
prashna — adhyAtmagranthomAn to puNyano niShedh ghaNo karyo chhe ane
purANomAn puNyano ja adhikAr chhe; mATe ame to em jANIe chhIe
ke sansAramAn puNya ja moTI vastu chhe, tenAthI to ahIn indriyonAn sukh
maLe chhe. manuShyaparyAy, sArI sangati, bhalun sharIr ane mokShasAdhananA
upAy enAthI maLe chhe, tyAre pApathI to narak-nigodamAn jAy, tyAn
mokShanun sAdhan paN kyAthi maLe? mATe evAn puNyanI vAnchchhA kem na
karavI?
samAdhAna — e kahyun te to sAchun chhe, parantu mAtra bhoganA arthe
puNyanI vAnchchhAno atyant niShedh chhe. kAraN ke bhoganA arthe puNyanI
dharmAnuprekShA ]
[ 237