यः पुनः कीर्तिनिमित्तं मायया मिष्टभिक्षालाभार्थम् ।
अल्पं भुंक्ते भोज्यं तस्य तपः निष्फलं द्वितीयम् ।।४४४।।
artha — je muni kIrtine mATe vA mAyA – kapaT karI vA miShTa
bhojananA lAbh arthe alpa bhojan karI tene tapanun nAm Ape chhe tenun
A bIjun avamodaryatap niShphaL chhe.
bhAvArtha — je em vichAre chhe ke alpa bhojan karavAthI mArI
prasanshA thashe, tathA kapaTathI lokane bhUlAvAmAn nAkhI potAnun koI prayojan
sAdhavA mATe vA thoDun bhojan karavAthI miShTaras sahit bhojan maLashe
evA abhiprAyathI UNodaratap je kare chhe te tap niShphaL chhe. e tap
nathI paN pAkhanD chhe.
have vRuttiparisankhyAnatap kahe chhe —
एगादिगिहपमाणं किच्चा संकप्पकप्पियं विरसं ।
भोज्जं पसु व्व भुंजदि वित्तिपमाणं तवो तस्स ।।४४५।।
एकादिगृहप्रमाणं कृत्वा संकल्पकल्पितं विरसम् ।
भोज्यं पशुवत् भुंक्ते वृत्तिप्रमाणं तपः तस्य ।।४४५।।
artha — muni AhAr levA nIkaLe tyAre prathamathI ja manamAn
AvI maryAdA karI nIkaLe ke – Aj ek ghare vA be ghare vA traN ghare
ja AhAr maLI jAy to levo, nahi to pAchhA pharavun. vaLI ek rasanI,
ApavAvALAnI tathA pAtranI maryAdA kare ke Avo dAtAr, AvI
paddhatithI, AvA pAtramAn dhAraN karI AhAr Ape to ja levo, saras
– nIras vA phalANo AhAr maLe to ja levo em AhAranI paN
maryAdA kare, ityAdik vRuttinI sankhyA – gaNanA – maryAdA manamAn vichArI e
ja pramANe (AhAr) maLe to ja le, bIjA prakAre na le. vaLI, AhAr
le to gAy vagere pashunI mAphak AhAr kare arthAt jem gAy Am
tem joyA sivAy mAtra chAro charavA taraph ja draShTi rAkhe chhe, tem (muni
AhAr) le tene vRuttiparisankhyAnatap kahe chhe.
254 ]
[ svAmikArttikeyAnuprekShA