उपवासं कुर्वाणः आरम्भं यः करोति मोहतः ।
तस्य क्लेशः अपरं कर्मणां नैव निर्जरणम् ।।४४२।।
artha — je upavAs karato thako paN mohathI Arambh – gRuh
kAryAdikane kare chhe tene pratham gRuhakAryano klesh to hato ja ane bIjo
A bhojan vinA kShudhA – tRuShAno klesh thayo. eTale e pramANe thatAn to
klesh ja thayo paN karmanirjarA to na thaI.
bhAvArtha — je AhArane to chhoDe paN viShay – kaShAy – Arambhane
na chhoDe tene pahelAn to klesh hato ja ane have A bIjo klesh bhUkh
-tarasano thayo, evA upavAsamAn karmanirjarA kyAthi thAy? karma nirjarA
to sarva klesh chhoDI sAmyabhAv karatAn ja thAy chhe. em samajavun.
have avamodaryatap be gAthAmAn kahe chhe —
आहारगिद्धिरहिओ चरियामग्गेण पासुगं जोग्गं ।
अप्पयरं जो भुंजइ अवमोदरियं तवं तस्स ।।४४३।।
आहारगृद्धिरहितः चर्यामार्गेण प्रासुकं योग्यम् ।
अल्पतरं यः भुंक्ते अवमौदर्यं तपः तस्य ।।४४३।।
artha — je tapasvI AhAranI ati gRuddhi rahit thaI sUtramAn
kahyA pramANe charyAnA mArgAnusAr yogya prAsuk AhAr paN ati alpa
grahaN kare tene avamodaryatap hoy chhe.
bhAvArtha — munirAj AhAranA chhentAlIs doSh, batrIs antarAy
TALI chaud maLadoSharahit prAsuk yogya bhojan grahaN kare chhe topaN te
UNodaratap kare chhe, temAn paN potAnA AhAranA pramANathI thoDo AhAr
le chhe. AhAranun pramAN ek grAsathI batrIs grAs sudhI kahyun chhe temAn
yathAichchhAnusAr ghaTatA pramANamAn (AhAr) le te avamodaryatap chhe.
जो पुण कित्तिणिमित्तं मायाए मिट्ठभिक्खलाहट्ठं ।
अप्पं भुंजदि भोज्जं तस्स तवं णिप्फलं बिदियं ।।४४४।।
dvAdash tap ][ 253