
te munine uttam sanyamadharma hoy chhe.
karavāmān gaman
nimitte koīnun ahit na thāo’. evā yatnarūp pravarte chhe, jīvadayāmān
ja tatpar rahe chhe. anya granthomān sanyamanun visheṣh varṇan karyun chhe te ahīn
ṭīkākār saṅkṣhepamān kahe chheḥ
kāyotsarga
utkr̥uṣhṭa, madhyam ane jaghanya. tyān chālatān
morapīñchhīthī jīvane sarakāve te madhyam chhe tathā anya tr̥uṇādikathī sarakāve
te jaghanya chhe. ahīn apahr̥utasanyamīne pāñch samitino upadesh chhe. tyān
āhār-vihār arthe gaman kare to prāsukamārga joī juḍāpramāṇ (chār
hāth) bhūmine joī mand mand ati yatnāchārapūrvak gaman kare te
iryāsamiti chhe; dharmopadeshādi arthe vachan kahe to hitarūp, maryādāpūrvak
ane sandeharahit spaṣhṭa akṣhararūp vachan kahe, ati pralāpādi vachananā
doṣharahit bole te bhāṣhāsamiti chhe; kāyānī sthiti arthe āhār kare,
te paṇ man-vachan-kāy-kr̥ut-kārit-anumodanā doṣh jemān na lāge evo,
parano āpelo, chhentālīs doṣh, batrīs antarāy ane chaud maḷadoṣh