prāyashchitta kahe chhe, athavā ātmānī vishuddhatā kare te prāyashchitta chhe. vaḷī
(prāyashchitta shabdano) bījo artha evo paṇ chhe ke – ‘prāyaḥ’ nām
aparādhanun chhe, tene ‘chitta’ eṭale tenī shuddhi karavī tene prāyashchitta kahīe
chhīe. matalab ke pūrve karelā aparādhathī je vaḍe shuddhatā thāy te
prāyashchit chhe. e pramāṇe je muni man-vachan-kāy ane kr̥ut-kārit
-anumodanāthī doṣh na lagāve tene utkr̥uṣhṭa vishuddhatā hoy chhe ane e
ja prāyashchitta★ nāmanun tap chhe.
अह कह वि पमादेण य दोसो जदि एदि तं पि पयडेदि ।
णिद्दोससाहुमूले दसदोसविवज्जिदो होदुं ।।४५२।।
अथ कथमपि प्रामदेन च दोषः यदि एति तं अपि प्रकटयति ।
निर्दोषसाधुमूले दशदोषविवर्जितः भवितुम् ।।४५२।।
arthaḥ — athavā koī prakārathī pramād vaḍe potānā chāritramān doṣh
āvī gayo hoy to tene nirdoṣh sādhu – āchāryanī nikaṭ dash doṣh
rahitapaṇe pragaṭ kare – ālochan kare.
bhāvārthaḥ — pramādathī potānā chāritramān doṣh lāgyo hoy to
āchārya pāse jaī dash doṣh rahit ālochanā kare. pāñch indriy, chār
kaṣhāy, chār vikathā, ek nidrā ane ek sneh e pāñche pramād chhe
tenā pandar bhed chhe❃ (visheṣh) bhaṅgonī apekṣhāe tenā ghaṇā (37500)
bhed chhe, temanāthī doṣh lāge chhe.
dvādash tap ][ 259
★ yatinā āchāramān dash prakāranun prāyashchitta kahyun chhe yathāḥ —
आलोयणपडिकमणं उभय विवेगो तहा विउस्सग्गो ।
तवछेदो मूलं पि य परिहरो चेव सद्दहणं ।।
mūlāchār – pañchāchārādhikār gā. 165
❃विकहा तहा कसाया इंदियणिद्दा तहेव पणओ य ।
चदु चदु पणमेगेगं होंति पमादा हु पण्णरस ।।
go. jī. gā. 34