arthaḥ — jīv ekalo ja puṇyano sañchay kare chhe, jīv ekalo
ja devagatinān sukh bhogave chhe, jīv ekalo ja karmano kṣhay kare chhe,
ane jīv ekalo ja mokṣhane prāpta kare chhe.
bhāvārthaḥ — jīv ekalo ja puṇyopārjan karī svarga jāy chhe
ane jīv ekalo ja karmanāsh karī mokṣha jāy chhe.
सुयणो पिच्छंतो वि हु ण दुक्खलेसं पि सक्कदे गहिदुं ।
एवं जाणंतो वि हु तो वि ममत्तं ण छंडेइ ।।७७।।
स्वजनः पश्यन्नपि स्फु टं न दुःखलेशं अपि शक्नोति ग्रहीतुम् ।
एवं जानन् अपि स्फु टं ततः अपि ममत्वं न त्यजति ।।७७।।
arthaḥ — svajan arthāt kuṭumbī chhe te paṇ ā jīvane duḥkh
āvatān tathā tene dekhavā chhatān paṇ, te duḥkhane lesh paṇ grahaṇ karavāne
asamartha thāy chhe. ā pramāṇe pragaṭapaṇe jāṇavā chhatān paṇ ā jīv
kuṭumb pratyenun mamatva chhoḍato nathī.
bhāvārthaḥ — potāne thatun duḥkh pote ja bhogave chhe, temān koī
bhāgīdār banī shakatun nathī; chhatān ā jīvane evun agnān chhe ke duḥkh
sahato chhatān paṇ paranā mamatvane chhoḍato nathī.
have kahe chhe ke ā jīvane nishchayathī ek dharma ja sharaṇ chheḥ —
जीवस्स णिच्छयादो धम्मो दहलक्खणो हवे सुयणो ।
सो णेइ देवलोए सो चिय दुक्खक्खयं कुणइ ।।७८।।
जीवस्य निश्चयतः धर्मः दशलक्षणः भवेत् स्वजनः ।
सः नयति देवलोके सः एव दुःखक्षयं करोति ।।७८।।
arthaḥ — ā jīvane potāno kharo hitasvī nishchayathī ek uttam
kṣhamādi dashalakṣhaṇadharma ja chhe, kāraṇ ke te dharma ja devalokane prāpta karāve
chhe tathā te dharma ja sarva duḥkhanā nāshane (mokṣhane) kare chhe.
ekatvānuprekṣhā ]
[ 43