६२ ][ तत्त्वज्ञान-तरंगिणी
बाह्यांतरन्यसंपर्को येनांशेन वियुज्यते ।
तेनांशेन विशुद्धिः स्याद् चिद्रूपस्य सुवर्णवत् ।।१२।।
बाıा अभ्यंतर अन्य संबंधा ते जे जे अंश मुकाय;
ते ते अंशे रे त्यां चिद्रूपनी शुद्धि कनकवत् थाय.
निर्मळ चिद्रूपमां लय हो सदा. १२.
अर्थ : — सोनानी पेठे आत्माने जेटले अंशे बाह्य अने अंतर
अन्य द्रव्यनो संबंध छूटे छे, तेटला अंशे विशुद्धि थाय छे. १२.
शुद्धचिद्रूपसद्ध्यानपर्वतारोहणं सुधीः ।
कुर्वन् करोति सुदृष्टिर्व्यवहारावलंबनं ।।१३।।
आरुह्य शुद्धचिद्रूप ध्यानपर्वतमुत्तमं ।
तिष्ठेद् यावत्त्यजेत्तावद् व्यवहारावलंबनं ।।१४।।
निर्मळ चिद्रूपना सद्धयानरुप, गिरि पर चढतां सुसंत;
सम्यग्द्रष्टि रे सद्व्यवहारने, अवलंबे मतिमंत.
निर्मळ चिद्रूपमां लय हो सदा. १३.
निर्मळ चिद्रूप धयानगिरि वरे, चढीने द्रढ स्थिर थाय;
त्यारे आलंबन व्यवहारनुं, सर्व प्रकारे मुकाय.
निर्मळ चिद्रूपमां लय हो सदा. १४.
अर्थ : — सम्यग्ज्ञानी, सम्यग्द्रष्टि शुद्ध चिद्रूपना उत्तम ध्यानरूप
पर्वत उपर चढतां, व्यवहारनो आश्रय ले छे. १३.
ज्यारे उत्तम शुद्ध आत्मस्वरूपना ध्यानरूप पर्वत उपर चडीने
स्थिर थाय, त्यारे ते व्यवहारनो आश्रय तजी दे. १४.
शुद्धचिद्रूपसद्ध्यानपर्वतादवरोहणं ।
यदान्यकृतये कुर्यात्तदा तस्यावलंबनं ।।१५।।