७८ ][ तत्त्वज्ञान-तरंगिणी
परमार्थे नहि बद्ध बेMीथी, पण बंधााया द्रढ पाशे,
शुकवत् के मर्कटमुष्टिवत् अहो ! गृहस्थो मोहवशे. ११.
अर्थ : — गृहस्थ मोहवशे पोपटनी माफक भयंकर पाशथी
अथवा वांदरानी मूडीनी जेम बंधायेलो छे, छतां ते परमार्थे बंधायेलो
नथी. ११.
श्रद्धानां पुस्तकानां जिनभवनमठांतेनिवास्यादिकानां
कीर्त्तेरक्षार्थकानां भुवि झटिति जनो रक्षणे व्यग्रचितः ।
यस्तस्य क्वात्मचिंता क्व च विशदमतिः शुद्धचिद्रूपकाप्तिः
क्व स्यात्सौख्यं निजोत्थं क्व च मनसि विचिंत्येति कुर्वंतु यत्नं ।।१२।।
धार्म कार्य पुस्तक जिनमंदिर आश्रमवास सुकीर्ति चहे,
तेनां रक्षणमां तत्पर जीव जगमां नित्य उपाधिा वहे;
एम जनोनां व्यग्र चित्त त्यां आत्मचिंतना काां थाये ?
मति निर्मळता भेदज्ञान के चिद्रूप कदी न प्रगटाये,
तो ते विण निज स्वात्मिक सुखनो काां आस्वाद कदी आवे ?
एम विचारी जन अति यत्ने मनमां चिद्रूपने धयावे. १२.
अर्थ : — जगतमां संघ समुदायना, पुस्तकोना, जिनमंदिर, मठ,
अंतेवासी शिष्य आदिना, कीर्तिनी रक्षाना हेतुना रक्षण करवामां जे जीवो
शीघ्र व्याकुळ मनवाळा होय छे तेने आत्मचिंतन क्यांथी होय? निर्मळ
मति क्यांथी होय? शुद्ध आत्मानी प्राप्ति क्यांथी होय? अने आत्माथी
उत्पन्न थतुं सुख पण क्यांथी होय? एम मनमां विचारीने पुरुषार्थ
करो. १२.
अहं भ्रांतः पूर्वं तदनु च जगत् मोहवशतः
परद्रव्ये चिंतासततकरणादाभवमहो ।
परद्रव्यं मुक्त्वा विहरति चिदानंदनिलये
निजद्रव्ये यो वै तमिह पुरुषं चेतसि दधे ।।१३।।