18 ][ tattvagnān-taraṅgiṇī
तद्बिंबस्य तदोकसो झगिति तत्कारायकस्यापि च
सर्व गच्छति पापमेति सुकृतं तत्तस्य किं नो भवेत् ।।१९।।
vītarāgī vibhunun smare nām jyān,
mūrti, mandir, stutine kare jo;
pāp sau dūr ṭaḷe, puṇya uttam maḷe,
shun na utkr̥uṣhṭa dhayāne phaḷe to?
shuddha chidrūpanā dhayānathī tyān badhāān,
ghāātiyān karmano nāsh thāye;
gnān darshan anantā sukhe yukat je,
shuddha svarupe sthiti tyān pamāye. 19
artha : — shuddha chidrūpanā dhyān vaḍe ghātikarmono nāsh thatān shuddha
svarūpamān sthiti thāy chhe. kāraṇ ke ahīn vītarāg bhagavānanā nām vaḍe
paṇ, stuti-praṇām vaḍe, te vītarāgabimbanā, te vītarāgamandiranā, tenā
karāvanāranān paṇ sarva pāp satvare dūr thaī jāy chhe, sarva puṇya āve
chhe, to tenun dhyān karanārane kyun phaḷ na thāy? 19.
कोऽसौ गुणोस्ति भुवने न भवेत्तदा यो
दोषोऽथवा क इह यस्त्वरितं न गच्छेत् ।
तेषां विचार्य कथयंतु बुधाश्च शुद्ध –
चिद्रूपकोऽहमिति ये यमिनः स्मरंति ।।२०।।
‘shuddha chidrūp hun’ sanyamī je smare,
suguṇ evo shun loke na pāme ?
doṣh evo shun satvar ṭaḷe je nah{,
budhā jano ! kaho vichārī, na nāme. 20
artha : — he vidvāno ! vichārīne kaho ke je sanyamīo, ‘shuddha
chidrūp hun chhun’ evun smaraṇ kare chhe, temane lokamān tyāre evo kyo guṇ