adhyāy-4 ][ 37
anubhave jāṇyun max ā chidātmā aho !
shun anupam mahā shakitadhāārī !
lok ne sau alokādi sarvasvane,
jāṇī nijamān shame, gnānabhārī ! 12 – 13.
artha : — vikalponī jāḷarūp sevāḷamānthī bahār nīkaḷelo ā
ātmā sadā sukhī (chhe) ane tyān rahelo duḥkhī chhe, em anubhavīne
nishchay karo.
men anubhavathī jāṇyun chhe ke ā ātmā mahān shaktishāḷī chhe,
kāraṇ ke pote ekalo ja, sarva lok-alokane antaramān (gnānamān) samāvī
de chhe. 12 – 13.
स्मृतिमेति यतो नादौ पश्चादायाति किंचिन ।
कर्मोदयविशेषोऽयं ज्ञायते हि चिदात्मनः ।।१४।।
विस्फु रेन्मानसे पूर्वं पश्चान्नायाति चेतसि ।
किंचिद्वस्तु विशेषोऽयं कर्मणः किं न बुध्यते ।।१५।।
pratham smaratān smr̥utimān na āve kani,
je dhāīmethī pachhī yād āve;
karmano uday tyān ā chidātmā taṇo,
spaṣhṭa te koi prakāre jaṇāye;
pratham manamān sphure smaraṇ kani vastunun,
pachhīthī sambhāratān sāmbhare nā;
e ja ko karmano bhed vidvajjano,
kem nishchay karo antare nā ? 14 – 15.
artha : — kem ke pratham smaraṇamān āvatun nathī, pachhīthī kanīk
āve chhe, kharekhar ā chidātmāno karmodayano prakār jaṇāy chhe. 14.
pahelān kanīk vastu manamān yād āve, pāchhaḷathī chittamān yād
āve nahi, ā karmanī visheṣhatā kem khyālamān āvatī nathī? 15.