gnAnIo [तत्त्वं जानन्ति] tattvane jANe chhe [विरलाः] koI viralA ja
[तत्त्वं निशृण्वन्ति] tattvane sAmbhaLe chhe. [विरलाः] koI viralA ja [तत्त्वं
ध्यायन्ति] tattvane dhyAve chhe ane [विरलाः तत्त्वं धारयन्ति] koI viralA
ja tattvane dhAre chhe. 66.
kuTumbamoh tyAgavA yogya chhe —
इहु परियण ण हु महुतणउ इहु सुहु-दुक्खहं हेउ ।
इम चिंतंतहं किं करइ लणु संसारहं छेउ ।।६७।।
एषः परिजनः न खलु मदीयः एष सुखदुःखयो हेतुः ।
एवं चिन्तयतां किं क्रियते लघु संसारस्य छेदः ।।६७।।
A parivAr na mujataNo, chhe sukh – dukhanI khAN;
gnAnIjan em chintavI, shIghra kare bhavahAN. 67
anvayArtha — [एषः परिजनः] A kuTumb parivAr [न खलु
मदीयः] kharekhar mAro nathI, [एषः] e [सुखदुःखयोः हेतुः] e mAtra
sukhadukhanun ja kAraN chhe, [एवं किं चिन्तयतां] em k kchintavatAn,
[लघु] shIghra ja [संसारस्य छेदः] sansArano chhed [क्रियते] karavAmAn Ave
chhe. 67.
asharaNabhAvanA (sansAramAn koI potAne sharaN thatun nathI) —
इदं फणिंद-णरिंदय वि जीवहं सरणु ण होंति ।
असरणु जाणिवि मुणि-धवला अप्पा अप्प मुणंति ।।६८।।
इन्द्रफ णीन्द्रनरेन्द्राः अपि जीवानां शरणं न भवन्ति ।
अशरणं ज्ञात्वा मुनिधवलाः आत्मना आत्मानं मन्यते ।।६८।।
indra, phaNIndra, narendra paN nahIn sharaN dAtAr;
sharaN na jANI munivaro, nijarUp vede Ap. 68
36 ]
yogIndudevavirachita