प्रमादी न था.
छे, तेथी ते संपूर्ण दुःखनो नाश करे
छे एम समजवुं.
अन्योन्य आधार होय नहीं, छतां
आप सम्यक्त्व परिणाम ज्ञानादि
परिणामोनो आधार छे एम केम
कहो छो?
ज्ञानादिक रहेतां नथी, तेम ज्ञान,
चारित्र, वीर्य, अने तपने
सम्यक्पणुं सम्यग्दर्शन विना प्राप्त
थतुं नथी, तेथी सम्यग्दर्शनने
आधार मान्यो छे.
ज्ञान, चारित्र, वीर्य अने तपनो
आत्मामां प्रवेश थवाने माटे
सम्यग्दर्शन दरवाजा समान छे;
अर्थात् ज्यारे आत्मामां
सम्यक्त्वनी उत्पत्ति थाय छे, त्यारे
तेमां ज्ञानादिकोनो प्रवेश थाय छे.
सम्यग्दर्शन विना सम्यग्ज्ञान,
सम्यग्तप, सम्यग्चारित्रादिनी
प्राप्ति नहीं थवाथी, जीवने अवधि
वगेरे विशिष्टज्ञान यथाख्यात चारित्र,
कर्मनी अतिशय निर्जरा करनारूं तप
प्राप्त थतुं नथी. मोढाने आंखोथी
जेम सुंदरपणुं प्राप्त थाय छे, तेम
ज्ञानादिकोमां सम्यग्दर्शनथी
सम्यक्पणुं प्राप्त थाय छे. जेम झाडने
मूळथी द्रढता आवे छे तेम
ज्ञानादिकोमां स्थिरता अगर द्रढता
सम्यग्दर्शनथी प्राप्त थाय छे.
जीवने मोक्षनी प्राप्ति थती नथी.
चारित्र भ्रष्ट जीव मुक्तिनी प्राप्ति
करी शके छे, परंतु दर्शन भ्रष्ट जीवने
मुक्तिलाभ थतो नथी.
चारित्रभ्रष्ट जीव दर्शनथी भ्रष्ट
मानवामां आवतो नथी. अर्थात्
चारित्र भ्रष्ट जीवथी दर्शन भ्रष्ट जीव
अतिशय भ्रष्ट छे. जे चारित्रथी भ्रष्ट
थाय छे, पण सम्यग्दर्शनथी च्युत
नथी थता तेने संसार पतन नथी.
संसारमां भ्रमण करवुं पडे ज छे,
छतां चारित्र भ्रष्ट जीवने संसार
पतन नथी एम आप केम कहो छो?
संसार अल्प रहे छे, तेथी तेने संसार
कोईनी पासे थोडुं धन होय तो ते
धनी कहेवातो नथी, परंतु
दर्शनभ्रष्ट मनुष्य अनंतकाळ
संसारमां भ्रमण करे छे तेथी ते
अत्यंत निकृष्ट छे.
सम्यग्द्रष्टिने पण तीर्थंकर नाम
कर्मनो बंध थाय छे.
अप्रत्याखानावरणी क्रोध मान–
माया अने लोभना उदयथी थता
परिणामोमां हिंसादिकथी विरकतता
उत्पन्न न थवा छतां पण एकला
निरतिचार सम्यग्दर्शन धारण
करवावाळा मनुष्यने, तीर्थंकर नाम
कर्मनो बंध थाय छे.
प्राप्ति थाय छे, सम्यग्दर्शनमां ज
थाय एवी शुं विशिष्टता छे?
कर्मबंधनुं कारण थाय छे, नहीं तो
तेमां (विनयसंपन्नतादिमां)
कारणता नथी. मात्र सम्यग्दर्शननी
सहायताथी ज श्रेणीक राजा
भविष्य काळमां अर्हंत थया छे.
तेने अर्हंत अवस्था प्राप्त
थई चूकी नथी, छतां ते अर्हंत
थई गया एम केम कहो छो?