: વૈશાખ : ૨૦૦૦ આત્મધર્મ : ૮૫ :
ત્યાં સમ્યગ્દર્શન સહિત સમ્યગ્દ્રષ્ટિ ના આઠ આચારનું સેવન કર્યું. સ્વર્ગનાં ભોગને સડેલ તરણાં સમાન ગણતા,
એ રીતે આયુષ્ય પૂર્ણ થતાં સમાધિમરણ કર્યું.
તેમના જન્મ પહેલાં છ માસ રત્નો વરસાદ
અચ્યુતસ્વર્ગના ઈન્દ્ર તરીકે ભગવાનનું છ માસ આયુષ્ય રહ્યું ત્યારે સૌધર્મ સ્વર્ગના ઈન્દ્રે કુબેરને જણાવ્યું
કે ભરતક્ષેત્રમાં સિદ્ધાર્થ રાજાને ઘેર કુંડલપુરમાં અંતિમ જિનેશ શ્રીવર્ધમાન ભગવાનનો જન્મ થવાનો છે. માટે
નગરની શોભા કરી અને રત્ન વરસાવો. કુબેરે તે હુકમ માથે ઉઠાવી તેનો અમલ કર્યો. એ પ્રમાણે રત્નનો
વરસાદ વરસ્યો.
માતાજીનાં ગર્ભમાં આવું
છ માસ પૂરા થતાં એકરાત્રે પાછલે પહોરે અશાડ સુદ ૬ ના રોજ જગપ્રસિધ્ધ સોળ સ્વપ્ના ભગવાનનાં
માતાજી ત્રિસલા દેવીને આવ્યાં. ત્યારપછી તેઓએ સિદ્ધાર્થ રાજા પાસે આવી પોતાને સોળ સ્વપ્ના આવ્યાનું
જણાવ્યું અને તેનું ફળ રાજાજીને પૂછયું, તે ઉપરથી રાજાજીએ દરેક સ્વપ્નાનું ફળ કહ્યું, અને જણાવ્યું કે તમારા
ગર્ભમાં અંતિમ જિન આવ્યા છે, એ સાંભળી હર્ષ પામી માતાજી વિદાય થયાં. ભગવાનનો ગર્ભકલ્યાણક
ઉજવવા દેવો કુંડલપુર આવ્યા–ભગવાનની માતાની સેવામાં ૫૬ દેવીઓ રહ્યાં, તેઓ ભગવાનની માતાને ધર્મ
સંબંધી અનેક પ્રશ્નો અને વાર્તાઓ કરતી.
જન્મ કલ્યણક
ચૈત્રસુદ ૧૩ને દીવસે ભગવાનનો જન્મ થયો. ભગવાનનું શરીર દીપાયમાન તથા ઉદ્યોતમાન હોય છે.
તેમના જન્મ વખતે આખા વિશ્વમાં પ્રકાશ થાય છે, અને નારકીના જીવ પણ થોડા વખત માટે સાતા અનુભવે
છે. તે વખતે ચારે પ્રકારના દેવોના આસન કંપ્યા અને દેવલોકનો અનાહત ઘંટનો અવાજ થયો. સૌધર્મનાં ઈન્દ્ર
વગેરે દેવો અને દેવીઓ ભગવાનનો જન્મ ઉજવવા માટે આવ્યાં. ભગવાનને મેરૂપર્વત ઉપર લઈ જઈ જન્મ
અભિષેક કર્યો, ત્યાંથી પાછા આવી ભગવાનને તેમના માતાજી પાસે મૂકી તેમના માતા પિતાનું સન્માન કરી
સૌધર્મઈન્દ્રે તાંડવ નૃત્ય કર્યું.
• • • અજીવન બહ્મચયવત • • •
વીંછીઆમાં બીજા ત્રણ મુમુક્ષુભાઈઓ–શેઠ ડાયાલાલ કરશનજી, શાહ ભાઈચંદ કસળચંદ,
અને વાણંદ ઘેલાભાઈ હાવા–એ પ્રમાણે ત્રણેએ સાં. ૨૦૦૦ ના ચૈત્ર સુદ ૨ રવિવાર [તા. ૨૬–૩–
૪૪] ના રોજ સવારે સજોડે આજીવન બ્રહ્મચર્યવ્રત પરમ પૂજ્ય શ્રી સદ્ગુરુદેવ પાસે ગ્રહણ કર્યું છે.
કેટલાક ખુલાસા
આ બાબતના અપરિચિત કેટલાક જીવોએ આ કથન સાંભળ્યું ન હોય તેથી સમજવા માટે વિશેષ
સ્પષ્ટતાની જરૂર છે. આ ક્ષેત્રમાં હાલ જે જીવો છે તેઓમાં લૌકિક પુણ્યવાળા કેટલાક હોય છે, તેઓએ પૂર્વ
ભવોમાં આત્માનું દુર્લક્ષ કરી કંઈક મંદકષાય કર્યો હોવાથી તેમને હલકા પુણ્યના ઉદયના ફળ તરીકે સગવડવાળા
બાહ્ય સંયોગો આજે પણ જોવામાં આવે છે. ધનવાનોની પત્નીઓ કે રાણીઓના ગર્ભની રક્ષા કરવા માટે
નોકરો, દાસીઓ, દવા, વૈદો વગેરેની સગવડો જોવામાં આવે છે. બાળકના જન્મ વખતે પણ અનેક પ્રકારની
સગવડો જોવામાં આવે છે.
સાધારણ સ્થિતિના પુરુષને ત્યાં પુત્ર જન્મના અવસરથી શરૂ કરતાં એક ચક્રવર્તીને ત્યાં પુત્ર જન્મનો
ઉત્સવ ઉત્તરોત્તર વધવા છતાં પણ પરિપૂર્ણતાને પામતો નથી, જેને ત્યાં તીર્થંકર પુત્રનો જન્મ થાય તેને ત્યાં તે
ઉત્સવ પરિપૂર્ણ થાય છે.
તીર્થંકરનો જન્મમાત્ર મનુષ્યોનેજ આનંદિત કરે છે એમ નથી, પણ ત્રણે લોકનાં પ્રાણીઓને (મનુષ્યો,
તિર્યંચ–દેવ તથા નારકી સર્વેને) આનંદિત કરે છે. સાથે સાથે તેનો જન્મ કલ્યાણક મહોત્સવ કરવા માટે
મોટામોટા ચક્રવર્તી અને ઈન્દ્ર વગેરે સર્વે પરિવાર સહિત આવે છે, અને પોતાને ધન્ય માને છે; કારણ કે
તીર્થંકરનો જન્મ સંસારના પ્રાણીઓનો ઉદ્ધારક નિવડે છે. આ કાળના ચોવીશ તીર્થંકરોમાંથી ચોવીશમા તીર્થંકર
ભગવાન મહાવીર સ્વામી છે. તેમનો જન્મ થતાં ત્રણેલોકમાં શાંતિનું સામ્રાજ્ય છવાઈ ગયું હતું. જાતિ વિરોધી
પ્રાણી પણ ક્ષણભરને માટે શાંતિમાં ઓતપ્રોત થયા હતાં.
પૂર્વદિશા જેમ સૂર્યને જન્મ આપી અંધકારનો નાશ કરે છે તેથી પણ અન્ય પ્રકારે ઘણો જ અધિક, કુંડલપુરના
મહારાજા સિધ્ધાર્થની મહારાણી ત્રિસલા દેવી (પ્રિયકારિણી) એ ભગવાન મહાવીરને જન્મ આપી સંસારના