: 166 : paryuṣhaṇ aṅk : bhādrapad : 2000 :
mānī shake paṇ paranun karī to shakato ja nathī. ā samaje tyāre paranun karato aṭake em paṇ nathī, pahelānn paṇ
paranun parane kāraṇe thatun hatun–traṇe kāḷe paranun parane kāraṇe thāy chhe–em ja chhe.
‘mane bandhan chhe, hun parādhī na chhun.’ evā sandehane laīne jīvane kyāy sukh thatun nathī. te oshiyāḷā
jīvananī chintāmān (bhrāntinā bhramanā muḷiyānā phālamān) vikār thayā karato teno samyagdarshan vaḍe pratham chhed
karyo ke karma vaḍe traṇ kāḷamān jīv bandhāto nathī. em te jāṇe chhe.
ātmā vastu chhe. teno guṇ tenāthī judo hoy nahīn. phakta mānyun chhe ke mārā guṇ paramān chhe, eṭale māne
chhe ke karmanun bandhan chhe ane kahe chhe ke karmanun bandhan na hoy to mokṣha kem na hoy? tene em pūchhavāmān āve chhe ke–
tun bandhāyo em ten mānyun chhe? ke karme tane bāndhyo chhe? je bandhāyo chhe te potāne kāraṇe bandhāyo chhe. koī tattva
bījā tattvane bāndhī shake nahīn.
prashna:– ekalā ātmānī vāt kare to jīv pāgal na thaī jāy?
uttar:– ātmā eṭale satya asatyano vivek jāṇanār. jene te vivek nathī āvaḍato te pāgal chhe–
vivek jeṇe jāṇyo te pāgal thāy nahīn. ek svatantra tattva ātmā tene parathī bandhāyelo mānavo temān
svatantratānun khūn chhe. ek tattva ‘chhe’ em kahevun ane vaḷī kahevun ke ‘parathī bandhāyelo’ chhun to te banne virodh chhe
‘tun chho’ to tārā guṇ tārāmān chhe, paramān gayā nathī. paramāṇumān ke sharīramān tārā guṇ nathī. tārā guṇ
tārāmān na hoy to tun lāvīsh kyāthī? bhagavān! tārī mahīmā te sāmbhaḷī nathī, sansāranī vāto karī chhe, moṭā
moṭā bhār upāḍyo paṇ badhun jaḷojathā chhe.
parādhīnatā e ja du:kha
ātmā gnān, shānti ādi anant guṇano piṇḍ chhe. ātmāmān je rāgadveṣh ādi bhāv thāy chhe te
ātmāno trikāḷī ṭakāu svabhāv nathī, paṇ kṣhaṇik vikārī bhāv chhe. ātmānā svabhāvane bhūlīne parane
potāpaṇe mānavun eṭale guṇane bhūlī javā; guṇane bhūlī javā eṭale svatantratāne khovī. svatantratāne khovī
eṭale duḥkh bhogavavānun rahyun. potānā guṇ jāṇavāmān na āve eṭale kyāy potāne mānashe to kharo ne! eṭale
sharīr, rāgadveṣh vikārarūp te hun chhun em paramān potānī haiyāti svīkārī, eṭale teṇe em mānyun ke hun parano
oshiyāḷo chhun, mārāmān māl nathī; sharīrādi, rāgādine chhoḍīsh to hun nahi rahun, jo mārāmānthī vikār nīkaḷī
jāy to mārāmān kāī rahe nahi em potāne māl vagarano mānanār potānā ātmāno anādar kare chhe ne
potānā guṇanun khūn kare chhe. potānā guṇanun khūn karanār te parano oshiyāḷo koī dī maṭe nahi ane
parādhīnatānun duḥkh tene koī dī ṭaḷe nahi. ātmā gnān, darshan, svatantra sukh, ānand, vīryanī mūrti chhe, tene jem
chhe tem māne nahi ane parane potāpaṇe mānanāro rahe tyān sudhī svatantra dharma na thāy, svatantra dharma na thāy eṭale
paratantra vikār thāy eṭale duḥkh thāy.
ātmā tadna chhūṭo parathī nirāḷo chhe. tene parano āshray joīe em bane nahīn.
(samayasār pravachan gā. 33)
hun––ek tattva parathī bandhāyelo chhun em mānyun tyān hun svatantra tattva nathī em mānyun tej sarva pāpanun
mūḷ chhe. kahevāy chhe ke “पापमूल अभिमान” teno artha:– hun––ek ātmā paranun karī shakun ane par mane madad kare
chhe em mānyun tene svatantra vastunī khabar nathī eṭale te badhāno khīchaḍo kare chhe tenun ja nām ahaṅkār ane tej
pāpanun mūḷ chhe. ‘parathī bandhāyo chhun’ evī mānyatā te svatantra tattvanun khūn kare chhe. tej sarva pāpanī jaḍ chhe ane
temānthī ja duḥkhanu jhāḍ phāle chhe parathī kāī lābh nukasān nathī. paramān moh, bhāsapaṇānī mānyatā te ja
nukasānanun mūḷīyun chhe.
paisā maḷavā te lābhanukasānanun kāraṇ nathī paṇ ā par vastu hoy to mane ṭhīk evī mānyatā eṭale hun
namālo chhun evī mānyatā ja duḥkh ane moh chhe.
prashna:– ā samaje ke tarat ja badhun chhoḍī detā hashe?
uttar:– antarathī ūndhāī chhūṭī jāy bākī samajyā vagar to (ātmānā bhān vagar) anant vār sādhu
thāy–tyāgī thāy ke pāṭe bese tethī kāī dharma thāy