સર્વ પ્રકારથી એ મિથ્યાત્વનો નાશ કરવો યોગ્ય છે.”
સંબંધ થાય છે. એ જ ભાવ સર્વ દુઃખોનું બીજ છે, અન્ય કોઈ નથી. માટે હે
ભવ્ય! જો તું દુઃખથી મુક્ત થવા ઈચ્છે છે તો સમ્યગ્દર્શનાદિ વડે એ
મિથ્યાદર્શનાદિક વિભાવોનો અભાવ કરવો એ જ કાર્ય છે, એ કાર્ય કરતાં તારૂં
પરમ કલ્યાણ થશે.”
આ મોક્ષમાર્ગ પ્રકાશકમાં અનેક પ્રકારે મિથ્યાદ્રષ્ટિઓનું સ્વરૂપ નિરૂપણ કરવાનો હેતુ એ છે કે,
ગ્રહણ કરવું. પણ બીજા જીવોમાં તેવો દોષ હોય તો તે જોઈને તે જીવ ઉપર કષાય કરવો નહિ. બીજા પ્રત્યે કષાયી
બનવા માટે આ કહ્યું નથી. હા! એટલું ખરૂં કે બીજામાં તેવા મિથ્યાત્વાદિ દોષ હોય તો તેનો આદર–વિનય ન
કરવો, પરંતુ તેના ઉપર દ્વેષ કરવાનું કહ્યું નથી.
કારણ નથી, તેથી ખરેખર તે મહા પાપ નથી; પણ ઊંધી માન્યતા એજ અનંત અવતાર ફાટવાનું મૂળિયું છે તેથી
તે જ મહાન પાપ છે અને તેમાં સર્વ પાપ સમાઈ જાય છે. મિથ્યાત્વ સમાન અન્ય કોઈ પાપ જ જગતમાં નથી.
ઊંધી માન્યતામાં પોતાના સ્વભાવની અનંત હિંસા છે. કુદેવાદિને માન્યા તેમાં તો ગૃહીત મિથ્યાત્વનું અત્યંત
સ્થૂળ મહાન પાપ છે.
અનંત સંસારના કારણરૂપ બંધનનો તો અભાવ જ છે. સમ્યગ્દર્શન થતાં જ એકતાલીસ પ્રકારના કર્મનું બંધન તો
થતું જ નથી. મિથ્યાત્વનું સેવન કરનાર મહાપાપી છે; જે મિથ્યાત્વનું સેવન કરે છે અને શરીરાદિની ક્રિયા
પોતાને આધીન માને છે તે જીવ ત્યાગી થઈને પૂંજણી વડે પૂંજતો હોય તે વખતે પણ તેને અનંત સંસારનું બંધન
જ પડે છે–અને તેને સર્વ પ્રકૃતિઓ બંધાય છે. અને શરીરની