Atmadharma magazine - Ank 053
(Year 5 - Vir Nirvana Samvat 2474, A.D. 1948).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 6 of 17

background image
: ફાગણ : ૨૪૭૪ : આત્મધર્મ : ૬૯ :
જ નિમિત્ત હોય. સમ્યગ્જ્ઞાનીઓ જે કહે છે તે પણ જિનવચન અનુસાર જ હોય છે, તેથી તેમનાં વચનો પણ
સમ્યગ્દર્શનનું નિમિત્ત હોય છે. ‘આ જિનવચન છે અને આ જિનવચન નથી’ એમ પહેલાંં પોતે નક્કી કરે અને
પછી જિનવચનો શું કહે છે–એનો આશય જીવ સમજે તો તેને સમ્યગ્દર્શન પ્રગટે અને મિથ્યાત્વાદિ રોગ ટળે. એ
રીતે જિનવચન તે ઔષધરૂપ છે. પરંતુ જે જીવ જિનવચનના રહસ્યને સમજે નહિ તે જીવને સમ્યગ્દર્શન થાય
નહિ અને તેને માટે જિનવચનને ઔષધરૂપ કહેવાય નહિ.
() િ ? : સમ્યગ્જ્ઞાન વડે આત્મસ્વભાવ ઓળખાય છે. શ્રીજિનવચનો સમ્યગ્જ્ઞાનવડે
આત્મસ્વભાવ ઓળખાવે છે. આત્મસ્વભાવ ઓળખતાં સ્વવિષયમાં રુચિ થાય છે અને ઈન્દ્રિયોના વિષયો પ્રત્યે
વૈરાગ્ય થાય છે, તેમાં સુખબુદ્ધિ કદાપિ થતી નથી. આથી શ્રીજિનવચનો વડે કલ્યાણ–અકલ્યાણનું સ્વરૂપ જાણતાં
વિષયો પ્રત્યે વૈરાગ્ય થાય છે. શ્રીમદ્રાજચંદ્રજીએ કહ્યું છે કે–
વચનામૃત વીતરાગનાં પરમ શાંત રસ મૂળ
ઔષધ જે ભવરોગનાં (પણ) કાયરને પ્રતિકૂળ.
શ્રી વીતરાગનાં વચનો આત્માના પરમશાંતરસનું મૂળ છે અને ભવરોગને ટાળવા માટે અમૃત સમાન
ઔષધ છે. તે વચનો સમજતાં જીવને ભવની શંકા રહેતી નથી, કેમકે આત્માનો સ્વભાવ ભવરહિત છે અને તે
સ્વભાવ જિનવચનો દર્શાવે છે. જેને ભવની શંકા છે તે જિનવચનોને જ સમજ્યો નથી. પોતાના શાંતસ્વભાવને
ભૂલીને પરમાં સુખ માનવું તે તદ્ન રોગ છે, તે રોગને જિનવચનો ક્ષણમાત્રમાં દૂર કરે છે. જિનવાણી સ્વતંત્ર
આત્મસ્વભાવને બતાવીને સ્વ–પરનું ભેદજ્ઞાન કરાવે છે અને એ રીતે વિષયોમાં સુખબુદ્ધિનું વિરેચન કરાવે છે.
વિષયોમાં સુખબુદ્ધિ ટળતાં કર્મબંધ થતો નથી, અને તેથી જન્મ–જરા–મરણરૂપી રોગ દૂર થાય છે.
() મ્ગ્જ્ઞ ? : શ્રી આચાર્ય ભગવાને પૂર્વની ગાથામાં કહ્યું હતું કે સમ્યગ્દર્શન થતાં
સમ્યગ્જ્ઞાન થાય છે અને સમ્યગ્જ્ઞાન થતાં કલ્યાણ અકલ્યાણનો નિર્ણય થાય છે; હવે આ ગાથામાં તેનું ફળ
બતાવ્યું છે કે–સમ્યગ્જ્ઞાનવડે સ્વ–પર પદાર્થોનું સ્વરૂપ જાણવાથી આત્માના સ્વભાવમાં રુચિ થાય છે અને
વિષયોમાં સુખબુદ્ધિનું વિરેચન થાય છે. વિષયો પ્રત્યે વૈરાગ્ય થાય છે અને કર્મબંધ અટકી જાય છે, તેથી જન્મ–
મરણરૂપી રોગ દૂર થઈને મોક્ષ થાય છે. આથી સિદ્ધ થયું કે મોક્ષનું મૂળ સમ્યગ્દર્શન જ છે, અને તે સમ્યગ્દર્શનનું
કારણ શ્રી જિનવચનો છે, માટે શ્રી જિનવચનોને અમૃતસમાન જાણીને તેને અંગીકાર કરવાં અને તેનું રહસ્ય
સમજવું.
–૧૭–
ગાથા – ૨૦
() િશ્ચ વ્ મ્ગ્ર્ વ્ખ્ : હવે આચાર્યદેવ નિશ્ચય સમ્યગ્દર્શન અને વ્યવહાર
સમ્યગ્દર્શનની વ્યાખ્યા કરે છે. જીવાદિ પદાર્થોનું શ્રદ્ધાન તે વ્યવહારથી સમ્યક્ત્વ છે અને નિશ્ચયથી તો પોતાના
આત્માનું જ શ્રદ્ધાન તે સમ્યક્ત્વ છે–એમ જિનદેવે કહ્યું છે. તત્ત્વાર્થનું શ્રદ્ધાન તે તો વ્યવહારથી સમ્યગ્દર્શન છે.
પોતાના આત્મસ્વભાવનો અનુભવ, તેની શ્રદ્ધા–પ્રતીતિ–રુચિ તે નિશ્ચયથી સમ્યગ્દર્શન છે; આ સમ્યગ્દર્શન
આત્માથી જુદી કોઈ વસ્તુ નથી પણ આત્માના જ શુદ્ધ પરિણામ છે તેથી તે આત્મા જ છે; આ રીતે સમ્યક્ત્વ
અને આત્મા એક જ વસ્તુ છે–એવો નિશ્ચયનો આશય જાણવો.
() િશ્ચમ્ગ્ર્ ્ય પ્ર? : આત્માનો સ્વભાવ છએ દ્રવ્યો અને નવ તત્ત્વોને સંપૂર્ણપણે
જાણવાનો છે, તેથી પ્રથમ છ દ્રવ્યો અને નવ તત્ત્વોની યથાર્થ પ્રતીતિ વગર પોતાના જ્ઞાતાસ્વભાવની શ્રદ્ધા હોઈ
શકે જ નહિ. જ્ઞાતાસ્વભાવની પ્રતીતિ તે નિશ્ચય સમ્યગ્દર્શન છે અને નવ તત્ત્વની પ્રતીતિ તે વ્યવહારસમ્યગ્દર્શન
છે. નવ તત્ત્વની તો પ્રતીતિ કરે પણ જો જ્ઞાતાસ્વભાવની પ્રતીતિ ન કરે તો નિશ્ચયસમ્યગ્દર્શન પ્રગટે નહિ.
જ્ઞાનનો સ્વભાવ રાગરહિત રહીને જાણવાનો છે, તેથી જ્યાં સુધી રાગરહિત નવ તત્ત્વોને જાણે ત્યાં–સુધી વિકલ્પ
છે, ત્યાં નિશ્ચયસમ્યગ્દર્શન નથી. જ્ઞાનમાં જ્યાં સુધી એકત્વબુદ્ધિપૂર્વકનો રાગ–વિકલ્પ છે ત્યાં સુધી સમ્યગ્દર્શન
થતું નથી, પણ રાગથી ખસીને સ્વભાવ તરફ ઢળીને પ્રતીતિ કરતાં રાગ સાથેની એકત્વબુદ્ધિ તૂટી જાય છે અને
સ્વભાવ સાથે એકતા થતાં નિશ્ચયસમ્યગ્દર્શન પ્રગટે છે. સમ્યગ્દર્શન પ્રગટ્યા પછી જે રાગ–વિકલ્પ હોય છે તેમાં
સમ્યગ્દ્રષ્ટિ જીવને એકત્વબુદ્ધિ નથી હોતી; તેથી ત્યાં વિકલ્પ હોવા છતાં નિશ્ચયસમ્યગ્દર્શન હોય છે. આવું
નિશ્ચયસમ્યગ્દર્શન ચોથા ગુણસ્થાનથી જ હોય છે.