Atmadharma magazine - Ank 053
(Year 5 - Vir Nirvana Samvat 2474, A.D. 1948).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 7 of 17

background image
: ૭૦ : આત્મધર્મ : ફાગણ : ૨૪૭૪ :
() િશ્ચમ્ગ્ર્ , વ્ િ. : જેને નિશ્ચયસમ્યગ્દર્શન પ્રગટ
કર્યું હોય તે જીવને, વ્યવહાર સમ્યગ્દર્શનમાં દોષ (–અતિચાર) હોવા છતાં તેને તે દર્શનમોહના બંધનું કારણ થતું
નથી. કેમકે નિશ્ચયસમ્યગ્દર્શનના સદ્ભાવમાં મિથ્યાત્વસંબંધી બંધન થતું નથી. અને કોઈ જીવને વ્ય્વહાર
સમ્યગ્દર્શન તો બરાબર હોય, તેમાં જરાય અતિચાર પણ ન લાગવા દેતો હોય, પરંતુ જો તેને નિશ્ચયસમ્યગ્દર્શન
ન હોય તો તેને મિથ્યાત્વમોહ બંધાયા જ કરે છે. સમ્યગ્દર્શનનો જે વ્યવહાર છે તે સમ્યકત્વના દોષને ટાળવા
સમર્થ નથી પણ સમ્યગ્દર્શનનો જે નિશ્ચય છે તે મિથ્યાત્વનું બંધન થવા દેતો નથી. એટલે એમ સિદ્ધાંત છે કે
નિશ્ચય તે બંધનો નાશક છે અને વ્યવહાર તે બંધનો નાશ કરવા સમર્થ નથી.
(૧૮૨) વ્યવહારસંબંધી દોષો હોવા છતાં નિશ્ચયના જોરે નિર્જરા જ થઈ જાય છે પણ તે દોષોથી નવું
. : નિશ્ચય સમ્યગ્દર્શનના જોરે સમ્યકત્વ સંબંધી જે વ્યવહાર દોષો છે તેની નિર્જરા જ થઈ જાય
છે, પણ સમ્યગ્દ્રષ્ટિને તે બંધનું કારણ થતું નથી. કેમકે સમ્યગ્દર્શન સંબંધી નિશ્ચય પ્રગટી ગયો છે–અર્થાત્
નિશ્ચયસમ્યગ્દર્શન પ્રગટી ગયું છે તેથી તેમને મિથ્યાત્વનું બંધન થતું નથી, પણ નિર્જરા જ છે. ચોથા ગુણસ્થાને
ક્ષયોપશમ સમ્યગ્દ્રષ્ટિ જીવને સમ્યગ્દર્શનમાં કિંચિત્ સૂક્ષ્મ દોષ હોય છે, અને ત્યાં તેને ‘સમ્યક્મિથ્યાત્વમોહનીય’
નામની કર્મ પ્રકૃતિનો ઉદય હોય છે, પરંતુ તે વખતે પણ તેને મિથ્યાત્વ પ્રકૃતિનું બંધન થતું નથી; જુઓ, જીવને
પણ કંઈક દોષ છે અને કર્મનો ઉદય પણ છે, છતાં તે કર્મનું બંધન થતું નથી; કેમકે નિશ્ચય–સમ્યગ્દર્શનના જોરે
સમ્યકત્વ સંબંધી જે વ્યવહાર દોષો છે તેની નિર્જરા જ થઈ જાય છે પણ સમ્યગ્દ્રષ્ટિને તે બંધનું કારણ થતું નથી.
‘સમ્યક્–મિથ્યાત્વમોહનીય’ પ્રકૃતિનો સ્વભાવ જ એવો છે કે તેનો બંધ કોઈ પણ જીવને થાય નહિ; જ્યારે તેનો
ઉદય હોય (અને જીવને કિંચિત્ દોષ હોય) તે વખતે પણ મિથ્યાત્વ પ્રકૃતિનું બંધન થતું જ નથી.
‘સમ્યક્મિથ્યાત્વ મોહનીય’ નામની કર્મ પ્રકૃતિનો ઉદય સમ્યગ્દ્રષ્ટિ જીવને જ હોય છે પરંતુ તેને
નિશ્ચયસમ્યકત્વના જોરમાં તે બંધનું કારણ થતી નથી પણ નિર્જરા જ થઈ જાય છે.
(૧૮૩) હ જીવ! ત નશ્ચયસમ્યગ્દશન પ્રગટ કર : – જ્ઞાનનો સ્વભાવ રાગથી જુદાપણે રહીને સ્વતંત્રપણે
જાણવાનો છે. શાસ્ત્ર વગેરેના લક્ષે સાતતત્ત્વોને જાણે તે તો રાગરહિત જાણ્યું છે, પણ રાગથી ભિન્ન પડીને
સ્વભાવની પ્રતીતિ કરે તો નિશ્ચયસમ્યગ્દર્શન પ્રગટે છે. છ દ્રવ્યના અથવા સાત તત્ત્વોના વિકલ્પોને તોડીને
પોતાના શુદ્ધ આત્માની વિકલ્પરહિત શ્રદ્ધા તે જ સમ્યગ્દર્શન છે. આચાર્યદેવ પ્રેરણા કરે છે કે હે જીવ! તું એ
સમ્યગ્દર્શન પ્રગટ કરીને પરમ ચક્ષુઓવડે તારા પવિત્ર સ્વભાવને જો. દયા–ભક્તિ વગેરે કોઈ પ્રકારનો રાગભાવ
તારા આત્મસ્વભાવની જાત નથી.
–૨૦–
ગાથા – ૨૧
() મ્ગ્ર્ પ્ર : હવે આ ગાથામાં આચાર્યભગવાન સમ્યગ્દર્શનનો મહિમા
બતાવીને, તેને ધારણ કરવા માટે ભવ્ય જીવોને પ્રેરણા કરે છે. પૂર્વોક્ત–રીતે શ્રી જિનેન્દ્રદેવે કહેલું દર્શનરત્ન છે,
તે સર્વે ગુણોમાં અને દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રરૂપ રત્નત્રયીમાં સાર છે–ઉત્તમ છે; વળી મોક્ષરૂપી મહેલમાં ચઢવા માટે
પ્રથમ પગથિયું છે. તેથી આચાર્યદેવ કહે છે કે હે ભવ્ય જીવો! તમે તે સમ્યગ્દર્શનને અંતરંગ ભાવથી ધારણા કરો;
બાહ્ય ક્રિયા વગેરેથી જે માન્યું તે પરમાર્થ નથી. અંતરંગમાં આત્માની રુચિવડે સમ્યગ્દર્શન ધારણ કરવું તે મોક્ષનું
કારણ છે.
શ્રી આચાર્યદેવ કહે છે કે હે જીવ! તું ભાવથી આવા શુદ્ધ સમ્યગ્દર્શનને ધારણ કર. જેમ ખાનદાન પિતા
પોતાના પુત્રને શિખામણ આપે તેમ અહીં ધર્મપિતા આચાર્યદેવ શિખામણ આપે છે કે–પરમ પિતા શ્રી
સિદ્ધભગવાનના વીતરાગી સંતાન થવાને લાયક એવા હે ભવ્ય જીવો! તમે આત્મકલ્યાણને માટે પવિત્ર
સમયગ્દર્શનને ઓળખીને અંતરંગ ભાવથી ધારણ કરો. ચૈતન્યભાવ સન્મુખ થઈને સમ્યગ્દર્શન પ્રગટ કરો.
() સ્શ્ર મ્ગ્ર્ : વિકલ્પથી, દેવ–ગુરુ–શાસ્ત્ર ઉપરના રાગથી કે શાસ્ત્રના
જાણપણાથી સમ્યગ્દર્શન થતું નથી;–એ બધું તો અભવ્ય જીવો પણ કરે છે, પરંતુ તેને પરાવલંબનની શ્રદ્ધા રહ્યા
કરે છે. વસ્તુસ્વભાવ સ્વાધીન પૂરો છે, તેની શ્રદ્ધા વગર સમ્યગ્દર્શન થતું નથી. એક સાથે સમસ્ત લોકાલોક