Atmadharma magazine - Ank 089
(Year 8 - Vir Nirvana Samvat 2477, A.D. 1951).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 28 of 43

background image
ફાગણ : ૨૪૭૭ : ૧૦૫ :
ઓશીયાળો માને છે, પોતે પોતાને ગાળ દે છે–એને ધર્મ થતો નથી. જેમ સૂરજ સામે ધૂળ ઉડાડનાર ખરેખર પોતે
પોતાની આંખમાં જ ધૂળ નાંખે છે, તેમ ભગવાનને રાગી માનનાર ખરેખર પોતે પોતાના આત્માને જ ગાળ દે છે.
હે નાથ! આપને તો કોઈ પ્રત્યે રાગ કે દ્વેષ નથી, આપ પૂર્ણ સર્વજ્ઞતાને પામ્યા છો, ને હું હજી અધૂરો છું, તેથી
આપને ઓળખીને પૂર્ણતાની ભાવનાથી આપની ભક્તિ કરું છું. પૂર્ણતાની ભાવનાથી સો ઈન્દ્રો ને ગણધરાદિ સંતો
ચરણકમળ સેવે તેમના પ્રત્યે આપને રાગ નથી, ને કોઈ નિંદા કરે તો તેના પ્રત્યે દ્વેષ નથી. મારું પૂર્ણ સ્વરૂપ
અંતરમાં છે તે પ્રગટતાં વચ્ચે વિકલ્પ ઊઠ્યો છે એટલે હે વીતરાગ નાથ! વચ્ચે આપને રાખીને વંદન કરું છું.
પરમાર્થે તો ભગવાનની ભક્તિ એટલે આત્માની ઓળખાણ અને બહુમાન; તેમાં વચ્ચે વિકલ્પ ઊઠ્યો તે વ્યવહાર
ભક્તિ છે, રાગ છે; તે રાગના ફળમાં પુણ્ય બંધાય અને બાહ્યમાં સાક્ષાત્ ભગવાનનો ભેટો થાય.. ને અંદરની
પરમાર્થ ભક્તિના ફળમાં પોતાની પરમાત્મદશા પ્રગટે. આત્મા શુદ્ધ છે તેની શ્રદ્ધા અને સ્થિરતારૂપી ભક્તિ જામી
જાય તો અંદરના ભગવાનનો ભેટો થાય.
શાંતિનાથ ભગવાનની સ્તુતિ કરતાં આચાર્યદેવ કહે છે કે હે નાથ! આપનાં જ વચનો સજ્જનોને માન્ય
છે; કેમ કે તત્ત્વનો નિર્ણય કરવામાં ભગવાનનું વચન કામ કરે છે તેવું અન્ય કોઈનું વચન ઉપયોગી થતું નથી.
માટે સજ્જનો આપની વાણી સિવાય કોઈને આદરતા નથી. ‘એવા શાંતિનાથ ભગવાન અમારું રક્ષણ કરો;
રક્ષણનો અર્થ શું? કે મારા આત્મસ્વરૂપની જેટલી દશા પામેલો છું ત્યાંથી હેઠે પડું નહિ ને આગળ વધીને પૂરો
થાઉ–એનું નામ આત્માનું રક્ષણ છે. પોતે પોતાના ભાવથી તેવું રક્ષણ કરે છે ત્યાં વિનયથી કહે છે કે ‘શ્રી
શાંતિનાથ ભગવાન અમારું રક્ષણ કરો.’
(૨૧) દિવ્ય સિંહાસન ઉપર બિરાજમાન નિરાલંબી જિનેન્દ્રની સ્તુતિ
પહેલાં શ્લોકમાં ત્રણ છત્રનું વર્ણન કરીને ભગવાનની સ્તુતિ કરી, બીજા શ્લોકમાં દેવ દુન્દુભીનું વર્ણન
કરીને ભગવાનની સ્તુતિ કરી, હવે ત્રીજા શ્લોકમાં સિંહાસનનું વર્ણન કરીને ભગવાનની સ્તુતિ કરે છે–
दिव्यस्त्रीमुखपंकजैकमुकुर प्रोल्लासिनानामणि
स्फारीभूतविचित्ररश्मिरचिता नम्रामरेन्द्रायुधैः।
सच्चित्रीकृतवातवर्त्मनिलसत्सिंहासने यः स्थितः
सोऽस्मानू पातु निरंजनो जिनपतिः श्री शांतिनाथः सदा।।३।।
દેવાંગનાઓના મુખકમળરૂપી એક દર્પણમાં દેદીપ્યમાન અનેક પ્રકારના રત્નોના ચારે બાજુ ફેલાયેલા
કિરણો વડે રચાયેલું તથા નમતું જે ઈન્દ્રધનુષ, તેનાથી ચિત્રવિચિત્ર થયેલા આકાશમાં દિવ્ય સિંહાસન ઉપર જે
બિરાજમાન છે એવા નિરંજન જિનેન્દ્રદેવ શ્રી શાંતિનાથ ભગવાન સદા અમારી રક્ષા કરો.
જુઓ, આચાર્યદેવની ભક્તિ! ત્રિલોકનાથ તીર્થંકર ભગવાન ધર્મસભામાં બિરાજતા હોય છે ને ઈન્દ્ર–
ઈન્દ્રાણી તેમને નમસ્કાર કરે છે. તે દેવાંગનાના મુખને દર્પણની ઉપમા છે, તે દર્પણમાં રત્નોના પ્રતિબિંબ પડે છે,
ને તેના પ્રકાશની ઝાંઈથી આકાશમાં જુદી જુદી જાતના રંગ થાય છે તેથી ઈન્દ્રધનુષ જેવું લાગે છે. –એવા
આકાશની વચમાં દિવ્ય–સિંહાસન ઉપર હે નાથ! આપ બિરાજો છો. છત્ર, દુંદુભી ઈન્દ્રાણી કે સિંહાસન વગેરે
જોતાં અમને તો એક ભગવાન જ યાદ આવે છે.. એક ભગવાનનની જ મુખ્યતા ભાસે છે. હે નાથ! તારા
પુણ્યની અલૌકિક ઋદ્ધિમાં જ્યાં નજર કરું છું ત્યાં સારમાં સાર એવા એક આપને જ દેખું છું. સમવસરણમાં
ભગવાન સિંહાસનથી પણ ચાર આંગળ ઊંચે આકાશમાં નિરાલંબીપણે બિરાજે છે. તે નિરાલંબી ભગવાનને
જોતાં, સારમાં સાર નિર્મળ નિરાલંબી ભગવાન આત્માનું લક્ષ થાય છે. જેમ ભગવાનનો દેહ નિરાલંબી છે તેમ
આત્માનો સ્વભાવ પણ નિરાલંબી છે. જેમ સમવસરણમાં સંયોગને ન જોતાં ભગવાનને જ મુખ્ય ભાળું છું તેમ
અહીં પણ, સંયોગને ન જોતાં અંદરમાં ચૈતન્ય ભગવાન બિરાજે છે તેને જ ભાળું છું. આ દેહ–મન–વાણી વગેરે
ચિત્ર વિચિત્ર પદાર્થો છે, તે સંયોગ વિનાનો એકલો ભગવાન અંદર બિરાજે છે ત્યાં જ મારી દ્રષ્ટિ પડી છે. આવો
આત્મા સારમાં સાર છે. હે નાથ! હું આવા પૂર્ણ વીતરાગ સ્વભાવનો દાસ છું, એ સિવાય અધૂરાનો દાસ નથી.
––આમ પહેલાંં પૂર્ણ સ્વભાવને શ્રદ્ધામાં–રુચિમાં લેવો તે ધર્મ છે.
(૨૨) ધર્મ
ધર્મ એટલે શું? કે ‘
धारयतीति धर्मः’ એટલે કે જે
(ભગવાન શ્રી સીમંધર જિન–સ્વાગત અંક)