Atmadharma magazine - Ank 098
(Year 9 - Vir Nirvana Samvat 2478, A.D. 1952)
(Devanagari transliteration).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 18 of 21

background image
मागशरः २४७८ः ४१ः
(१) परमां तो आ शक्तिओनो तद्न अभाव छे, तेथी पर सामे जोईने आ शक्तिनी
यथार्थ कबूलात थती नथी;
(२) विकार एक समयपूरती पर्यायमां छे, तेना आश्रये पण आ त्रिकाळी शक्ति रहेली
नथी, माटे ते विकारनी सामे जोईने आ शक्तिनी यथार्थ कबूलात थती नथी.
(३) निर्मळ पर्याय पण एक समयपूरती छे, तेना आश्रये पण आ त्रिकाळी शक्ति
रहेली नथी, माटे ते पर्यायनी सामे जोईने पण आ शक्तिनी कबूलात थती नथी.
(४) अनंत शक्तिनो पिंड आत्मा छे तेना आश्रये दरेक शक्ति रहेली छे; अनंत
शक्तिना पिंड आत्मामांथी एक शक्तिनो भेद पाडीने तेनी सामे जोवाथी पण भेदनो विकल्प
ऊठे छे एटले एकेक शक्तिना भेद सामे जोईने पण आ शक्तिनी यथार्थ कबूलात थती नथी.
(प) अनंत गुणनो पिंड अभेद चैतन्यमूर्ति आत्मा छे, तेनी सन्मुख जोईने ज अनंती
शक्तिओनी यथार्थ कबूलात थाय छे, अने अभेद आत्माना आश्रये अनंती शक्तिओनी
निर्मळ पर्याय प्रगटी जाय छे.
आत्मानी अनंत शक्तिओमांथी कोईपण शक्ति निमित्तना, विकारना, पर्यायना के
भेदना आश्रये नथी, दरेक शक्ति अभेद आत्माना आश्रये ज छे, माटे अभेद आत्मानी
द्रष्टिपूर्वक ज आ शक्तिओनुं यथार्थ ज्ञान थाय छे. अभेद आत्मानी द्रष्टि सिवाय कोई पण
भेद–पर्याय–विकार के निमित्तना आश्रयथी लाभ माने तो मिथ्यात्व थाय छे, तेने आ
शक्तिओनुं निर्मळ परिणमन थतुं नथी.
(अहीं उपर मोटा अक्षरथी जेटलो भाग छाप्यो छे तेटलो भाग दरेकेदरेक शक्तिना वर्णनमां लागु
पाडवो. अने ते भाग खास महत्वनो छे माटे बराबर समजवो.)
आ झीणी वात छे माटे आपणने नहि समजाय–एम न मानी लेवुं जोईए. आत्मा सूक्ष्म छे तेथी
आत्मानी वात पण सूक्ष्म ज होय; अने सूक्ष्ममां सूक्ष्म वातने समजे तेवी ताकात पण आत्मामां ज छे. भाई!
तुं सूक्ष्म, तारी वात पण सूक्ष्म, अने तारु ज्ञान पण सूक्ष्मने समजवाना स्वभाववाळुं छे; माटे आत्मानी रुचि
करीने समज. शरीरनी क्रियाथी धर्म थाय–एवा प्रकारनी जाडी–मिथ्या वात तो अनादिथी पकडी छे पण तेथी
कल्याण थयुं नथी. माटे हवे कल्याण करवुं होय तो सूक्ष्म एवा आत्माने समज्ये छूटको छे. जड पदार्थनी वात
जाडी होय पण आत्मानी वात तो सूक्ष्म ज होय; केम के आत्मामां एक सूक्ष्मत्व नामनो गुण अनादिअनंत छे.
सूक्ष्मगुणने लीधे आखो आत्मा सूक्ष्म छे; द्रव्य सूक्ष्म, तेना गुणो सूक्ष्म ने तेनी पर्यायो पण सूक्ष्म. आवो सूक्ष्म
आत्मा ईंद्रियग्राह्य थतो नथी, पण अतीन्द्रियज्ञानमां तेने जाणवानुं सामर्थ्य छे. जो आत्मा ईंद्रियग्राह्य थई
जाय तो आत्मानो महिमा रहे नहि. ज्ञानने सूक्ष्म एटले के इन्द्रियोथी पार करीने अंतर्मुख करे तो ज आत्मा
जणाय छे–एवो ज आत्माना स्वभावनो महिमा छे. एक झीणुं मोती परोववुं होय तो त्यां पण ध्यान राखवुं
पडे छे; ते मोती तो अनंत परमाणुओनो स्थूळ स्कंध छे; तो पछी अतीन्द्रिय एवा आत्माने पकडवा माटे तेमां
बराबर ध्यान परोववुं जोईए.
आत्मामां एक साथे अनंती शक्तिओ छे, तेमांथी अहीं प्रथम जीवत्वशक्तिनुं वर्णन कर्युं. आ बधी
शक्तिओ आत्माना ज्ञानमात्रभावमां अंतःपातिनी छे एटले के आत्मानुं लक्ष करतां ज्ञानमात्र भावनुं
परिणमन थयुं तेमां आ शक्तिओ ऊछळे छे.......प्रगटे छे.......व्यक्त थाय छे....परिणमे छे, पण
ज्ञानभावनी साथे कांई राग के शरीर ऊछळतां नथी, तेमनो तो ज्ञानमां अभाव छे. जेम गुलाबना फूलनी
कळी खीलतां तेनी साथे तेनो गुलाबी रंग–सुगंध वगेरे तो एक साथे खीले छे, पण कांई धूळ वगेरे नथी
खीलतां; तेम चैतन्य–