तेमां ४७ शक्तिओनुं वर्णन चाले छे. आ उपरांत बपोरे भक्ति, रात्रे तत्त्वचर्चा वगेरे कार्यक्रम
नियमित चालु छे.
‘मानस्थंभ’ कराववा माटे आपवामां आव्या छे. अने ए उपरांत बीजा रूा. १प०००, शेठ श्री
नानालालभाई तथा तेमना धर्मपत्नी जडावबेन तरफथी आपवामां आव्या छे. ए रीते एकंदर रूा.
२६०००, मानस्थंभ माटे मळ्या छे. आ उपरांत मानस्थंभ माटे रूा. प००१, राणपुरना शेठ
नारणदास करसनजी तरफथी मळ्या छे. ‘आत्मधर्म’ ना पहेला ज वर्षना आठमां अंकमां मानस्थंभ
करवा बाबतनी जाहेरात करी हती ते पवित्र कार्य हवे तुरतमां ज शरू थई जशे. ‘मानस्थंभ’ एटले
मानी जीवोना मानने गाळी नाखनारो, धर्मनो उन्नत स्थंभ. ए आकाशचुंबी धर्मस्थंभने दूरदूरथी
जोतां ज ख्यालमां आवी जाय के अहीं श्री जिनेन्द्रदेव अने जिनधर्मनी प्राप्तिनुं स्थान छे, एटले
मानस्थंभ ए खरेखर ‘जैनधर्मनो ध्वज’ छे, एवो पवित्र, उन्नत अने भव्य धर्मस्थंभ कराववानी
सुवर्णपुरीना भक्तजनोनी भावना हवे कार्यरूप परिणमशे. अत्यार सुधी सौराष्ट्रमां कयांय
‘मानस्थंभ’ न हतो, एटले सौराष्ट्रमां आ पहेलवहेलो मानस्थंभ–धर्मध्वज–रोपाशे.
छापवानुं शरू थयुं छे. आवृत्ति अमृतचंद्रसूरिनी मूळ संस्कृत टीका सहित छपाय छे. संस्कृत टीका
सहित समयसारनी बीजी आवृत्ति छपाववानी भावना आत्मधर्मना पहेला ज अंकमां जणावी हती,
अने ते भावना अनुसार समयसार छपावाना समाचार आ १०० मां अंके अपाय छे.
समयसार–प्रवचनसार–नियमसार अने पंचास्तिकाय ए चारे–‘कुंदकुंदप्रभुना रत्नचतुष्ट’ नो लाभ
गुजराती भाषामां मळशे.
जगतमां हरहंमेश बनता आवा प्रसंगो उपरथी देहनी क्षणभंगुरता अने चिदानंदी चैतन्यनी नित्यता
लक्षमां लईने, जिज्ञासु जीवोए जीवनमां क्षणेक्षणे चैतन्यनी भावना अने देहादि प्रत्ये वैराग्य करवा
जेवुं छे.