પણ અદ્ભુત હતું. સેંકડો આમ્રવૃક્ષની ઘટાવાળા એક સુંદર વનમાં દીક્ષાવિધિ થઈ હતી. જાણે વૈરાગ્યનો મહા
ગંભીર સમુદ્ર પડયો હોય એવું એ વનનું વાતાવરણ હતું. વનમાં જઈને એ વૈરાગ્યમૂર્તિ ભગવાને વસ્ત્રાભૂષણ
વગેરે છોડી દીધા અને પૂ. ગુરુદેવે પ્રભુજીનો કેશલોંચ કર્યો. પ્રભુજીનો કેશલોંચ કરવા ઊભા થયા ત્યારે ગુરુદેવના
રોમેરોમ વૈરાગ્યરસથી ભીંજાઈ ગયા હતા. પહેલાં થોડીવાર તો એકીટશે ભગવાનની વૈરાગ્યમુદ્રાને જોઈ જ રહ્યા
ત્યારે ચારે બાજુનું વાતાવરણ વૈરાગ્યથી સ્તબ્ધ થઈ ગયું હતું....પછી પ્રસન્નવદને ખૂબ જ ગંભીરભાવપૂર્વક પુ.
ગુરુદેવશ્રીએ તીર્થંકરભગવાનનો કેશલોંચ કર્યો–તે વખતનું વૈરાગ્યપ્રેરક દ્રશ્ય જોતાં મુમુક્ષુઓના રોમાંચ ઉલ્લસી
જતા હતા અને મુખમાંથી ‘ધન્ય....ધન્ય’ ના ઉદ્ગાર નીકળી જતા હતા. કેશલોંચ પછી સિદ્ધ ભગવંતોને
જ્ઞાનસમુદ્ર આજે અધ્યાત્મરસની વીતરાગી લહરીઓથી ઊછળતો હતો. એક તો ગીરનારના સહસ્રાવન જેવું
ભવ્ય આમ્રવન....વળી નેમનાથ ભગવાનની દીક્ષાઓ વૈરાગ્ય પ્રસંગ......અને તેમાં વળી પુ. ગુરુદેવશ્રીનું
પ્રવચન.... પછી શું બાકી રહે! એ વખતે તો, હજારો શ્રોતાજનોથી ખીચોખીચ ભરેલા આખા વનને ગુરુદેવ
વૈરાગ્યભાવનામાં ઝૂલાવી રહ્યા હતા.....પ્રવચનના શબ્દે શબ્દે વૈરાગ્યના અદ્ભુત ઝણકાર ઊઠતા હતા.....તે
સાંભળતાં શ્રોતાજનોનાં હૃદય પણ ઊછળી જતા હતા અને એમ થતું હતું કે જીવન કૃતાર્થ થયું....ધન્ય આજનો
પ્રસંગ...ને ધન્ય આજનું પ્રવચન! એ પ્રવચનનો ઝણઝણાટ હજી પણ અનેક ભક્તજનોના હૃદયમાં તાજો જ
છે....અને પ્રવચન સમયની પુ. ગુરુદેવની વૈરાગ્યમસ્તીથી ભરપુર ખૂબજ પ્રસન્ન–પ્રસન્ન મુદ્રા અત્યારે પણ નજર
સમક્ષ તરવરી રહી છે. દીક્ષાવનના આ પ્રસંગનો ખ્યાલ તો જેણે નજરે જોયો હોય તેને જ આવે.
હતા. નેમિનાથ ભગવાને આ સૌરાષ્ટ્રમાં જ દીક્ષા લીધી હતી. ભગવાને જ્યાં દીક્ષા લીધી હતી તે ગીરનારનું
સહસ્રાવન તો અહીંથી પ૦–૬૦ કોસ દૂર છે....ને ભગવાને તો હજારો વર્ષો પહેલાં શ્રાવણ સુદ છઠ્ઠે દીક્ષા લીધી
હતી તથા અત્યારે તો ભગવાન સિદ્ધાલયમાં બિરાજે છે, પરંતુ–જુઓ ને! આપણે તો અહીં જ સહસ્રાવન છે....
આજે જ આપણે શ્રાવણસુદ છઠ્ઠ છે ને આજે જ અહીં ભગવાનની દીક્ષા થાય છે. અહો! આજે તો જાણે નેમિનાથ
ભગવાન સાક્ષાત્ અહીં પધાર્યા હોય ને આપણે સામે દીક્ષા લેતા હોય–એવું લાગે છે....’ પૂ. ગુરુદેવના આ
ઉદ્ગાર સાંભળતાં હજારો શ્રોતાજનો ખૂબ જ આનંદિત થયા હતા અને તાલીઓ તથા હર્ષનાદથી વનને ગજાવી
દીધું હતું.....જાણે ખરેખર ભગવાન પ્રત્યક્ષ પધાર્યા હોય–એવું ઉલ્લાસમય વાતાવરણ તે વખતે સભામાં ફેલાઈ
પહેલાં પણ કષાયની મંદતારૂપે બ્રહ્મચર્ય વગેરેનો શુભભાવ આવે તેનો નિષેધ નથી. જોકે મંદકષાય તે કાંઈ ધર્મ
નથી, ધર્મ તો તેનાથી જુદી ચીજ છે; રાગરહિત ચૈતન્યતત્ત્વની રુચિ અને સમજણથી જ ધર્મની શરૂઆત થાય છે,
અને પછી જ શ્રાવક કે મુનિદશા હોય છે; છતાંપણ વિષયકષાયના તીવ્ર પાપ છોડીને શુભભાવ કરે તેનો નિષેધ
ન હોય.