Atmadharma magazine - Ank 116
(Year 10 - Vir Nirvana Samvat 2479, A.D. 1953).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 18 of 21

background image
જેઠઃ ૨૪૭૯ઃ ૧૭૭ઃ
મા...ન...સ્તં...ભ
(૧) સોનગઢનો માનસ્તંભ
સોનગઢમાં જે માનસ્તંભ છે તે ૬૩ ફૂટ ઊંચો છે; આ આખોય માનસ્તંભ આરસનો બનેલો છે. તેમાં
ઉપર તેમ જ નીચે ચારે દિશામાં શ્રી સીમંધર ભગવાન બિરાજમાન છે, અને નીચેની ત્રણે પીઠિકાઓમાં
જૈનધર્મના ઐતિહાસિક ચિત્રો કોતરેલા છે. આ માનસ્તંભમાં સીમંધર પ્રભુજીની પ્રતિષ્ઠા પરમ પૂજ્ય સદ્ગુરુદેવ
શ્રી કાનજી સ્વામીના મંગલકારી હસ્તે વીર સં. ૨૪૭૯ ના ચૈત્ર સુદ ૧૦ ને બુધવારે થઈ છે.
(૨) માનસ્તંભ તે શું છે? અને ક્યાં ક્યાં છે?
માનસ્તંભ તે કીર્તિસ્તંભ નથી પણ જૈનધર્મનો સ્તંભ છે. કીર્તિસ્તંભ તે તો લૌકિક વસ્તુ છે અને
માનસ્તંભ તો જિનેન્દ્રધર્મનો વૈભવ બતાવનાર ધર્મસ્તંભ છે; તેને ‘ધર્મવૈભવ’ પણ કહેવાય છે અને ઇન્દ્ર વગેરે
જીવો તેનું સન્માન કરે છે તેથી તેને ‘ઇન્દ્રધ્વજ’ પણ કહેવાય છે.
આ મનુષ્યલોકમાં જ મહાવિદેહક્ષેત્ર છે, ત્યાં અત્યારે સીમંધર ભગવાન વગેરે તીર્થંકરો વિચરે છે, તેમના
સમવસરણમાં ચારે બાજુ ચાર માનસ્તંભ છે. માનસ્તંભને દેખતાં જ મિથ્યાદ્રષ્ટિ જીવોનું અભિમાન ગળી જાય છે.
આ મધ્યલોકમાં અસંખ્ય દ્વીપ–સમૂદ્રો છે, તેમાં અહીંથી આઠમો નંદીશ્વર દ્વીપ છે, ત્યાં શાશ્વત જિનમંદિરો
અને માનસ્તંભો છે. ત્રિલોકસારમાં તેને ‘ધર્મવૈભવ’ તરીકે વર્ણવ્યા છે.
ઊર્ધ્વલોકમાં વૈમાનિક દેવલોકમાં પણ શાશ્વત માનસ્તંભો છે; તે માનસ્તંભમાં સાંકળથી લટકતા
પટારામાં તીર્થંકરો માટેનાં આભૂષણો રહે છે.
સૌધર્મ સ્વર્ગના માનસ્તંભમાં ભરતક્ષેત્રના તીર્થંકરોનાં આભરણ રહે છે.
ઈશાન સ્વર્ગના માનસ્તંભમાં ઐરાવતક્ષેત્રના તીર્થંકરોના આભરણ રહે છે.
સનત્કુમાર સ્વર્ગના માનસ્તંભમાં પૂર્વવિદેહક્ષેત્રના તીર્થંકરોના આભરણ રહે છે.
માહેન્દ્રસ્વર્ગના માનસ્તંભમાં પશ્ચિમવિદેહક્ષેત્રના તીર્થંકરોના આભરણ રહે છે.
આ માનસ્તંભમાં રહેલા આભૂષણો લઈને ઈંદ્ર તીર્થંકરને (ગૃહસ્થદશામાં) પહોંચાડે છે.
વળી આ પૃથ્વીની નીચે ભવનપતિ અને વ્યંતર દેવોના નિવાસસ્થાન આવેલા છે, ત્યાં પણ શાશ્વત
જિનમંદિરો છે ને તેની સામે શાશ્વત માનસ્તંભો છે.
આ ઉપરાંત અત્યારે ભારતમાં પણ શ્રી સમ્મેદશિખરજી, મહાવીરજી, પાવાગઢ, અજમેર, જયપુર–
સંગ્રહસ્થાન, તારંગા, આરા, ચિત્તોડ, દક્ષિણ કન્નડ, મૂલબિદ્રી, કારકલ, શ્રવણ બેલગોલા મ્હૈસુર વગેરે અનેક
સ્થળોએ માનસ્તંભો છે.
*
______________________________________________________________________________
(અનુસંધાન પૃષ્ઠ ૧૭૨ થી ચાલુ)
છે તે જીવ ભવરહિત એવા કેવળી ભગવાનની પ્રતીતનો પુરુષાર્થ ક્યાંથી લાવશે?–એનામાં તો ધર્મ
પામવાની પાત્રતા પણ નથી; ભવરહિત એવા કેવળી ભગવાનની વાણી કેવી હોય–તેનો નિર્ણય પણ તે કરી
શકશે નહિ. કોઈ જીવ રાગથી ધર્મ થશે એમ માને, દેહની ક્રિયાથી ધર્મ માને, અને કહે કે હું કેવળી ભગવાનનો
ભક્ત છું,–તો ખરેખર તે જીવ કેવળી ભગવાનનો ભક્ત નથી, તે કેવળી ભગવાનને માનતો જ નથી, તે તો
વ્યવહારમૂઢ છે; તે અજ્ઞાની જીવ એકલા વિકારની ને વ્યવહારની જ હયાતી સ્વીકારે છે પણ પરમાર્થરૂપ
જ્ઞાયકભાવની હયાતીને સ્વીકારતો નથી એટલે તે વ્યવહારથી જ વિમોહિત ચિત્તવાળો મિથ્યાદ્રષ્ટિ છે.
ભૂતાર્થસ્વભાવની સન્મુખ થઈને આત્માને શુદ્ધપણે જે અનુભવે છે તે જ સમ્યગ્દ્રષ્ટિ છે; જેણે પોતાના
ભૂતાર્થસ્વભાવનું અવલંબન લઈને જ્ઞાનસ્વભાવનો નિર્ણય કર્યો તેણે જ ખરેખર કેવળી ભગવાનને માન્યા છે
અને તે જ ભગવાનનો ખરો ભક્ત છે. ભગવાનના આવા ભક્તને ભવની શંકા રહેતી નથી, અલ્પકાળમાં
ભવનો નાશ કરીને તે પોતે પણ ભગવાન થઈ જાય છે.