आचार्यदेव अप्रतिबुध्ध जीवने
आत्मानुं स्वरूप ओळखावे छे
–][–][–][–][–][–][–][–][–][–][–][–][–][–][–
हे भाई! जडथी भिन्न तारुं चैतन्य–
तत्त्व अमे तने बताव्युं, ते जाणीने हवे तुं
प्रसन्न था...सावधान था....अने चैतन्यस्वरूप
आत्माने ज तारा स्वद्रव्य तरीके अनुभव.
[१]
देहथी भिन्न चैतन्यस्वरूप आत्मानी जेने खबर नथी, अने अज्ञानभावथी ‘शरीर ते ज हुं, शरीरनां काम
माराथी थाय छे–’ एम जे मानी रह्यो छे, एवा मूढ जीवने आचार्यदेव करुणापूर्वक समजावे छे के–अरे मूढ! तारो
आत्मा तो सदाय चैतन्यस्वरूप छे, ते चैतन्यस्वरूप आत्मा जड कयांथी थई गयो के तुं जडने पोतानुं माने छे?
तारो आत्मा तो सदाय चैतन्यस्वरूप ज छे, ते कदी जडरूप थयो नथी; चैतन्यस्वरूप आत्माने जड साथे एकमेकपणुं
कदी थयुं नथी, सदाय भिन्नपणुं ज छे; माटे हे भाई! हवे तुं जड साथे एकमेकपणानी मान्यताने छोड अने तारा
चैतन्यस्वरूप आत्माने देख. तारा आत्मानो विलास जडथी जुदो, चैतन्यस्वरूप छे. आवा चैतन्यविलासी आत्माने
एकने ज स्वतत्त्वपणे तुं देख.
*
[२]
आ वात कोने समजावे छे?–जे अनादिथी धर्मनो तद्न अजाण छे, जेने शरीरथी जुदी आत्मतत्त्वना
स्वरूपनी खबर नथी–एवा अज्ञानीने आ वात समजावे छे. ते जीव अज्ञानी होवा छतां आत्मानुं स्वरूप
समजवानो कामी छे–जिज्ञासु छे, ने विनयपूर्वक ते वात सांभळवा ऊभो छे एटले ते आत्माने समजवानी
पात्रतावाळो छे, तेथी आचार्यदेव जे रीते समजावशे ते रीते ते समजी जशे.
*
[३]
भाई रे! हवे तुं सावधान था, अने तारा चैतन्यस्वरूपने संभाळ. अत्यारसुधी तो अज्ञानने लीधे जड–
चेतननुं एकमेकपणुं मानीने तुं भवमां रखडयो, पण हवे अमे तने जडथी भिन्न तारुं शुद्ध चैतन्यस्वरूप बतावीए
छीए, ते जाणीने
कारतकः २४८०
ः ९ः