आत्माने स्वज्ञेय बनाववो ते अपूर्व कळा छे. अहो, स्वसन्मुख
थईने जेणे पोताना स्व–पर प्रकाशक स्वज्ञेयने जाण्युं तेने बीजुं
कांई जाणवानुं बाकी रहेतुं नथी. ज्ञानने स्वसन्मुख करीने शुद्ध–
चिद्रूप स्वज्ञेयने जाणतां रागरहित आनंदनो अपूर्व स्वाद आवे छे.
एकवार पण शुद्ध आत्माने स्वज्ञेय बनावे तो अल्पकाळमां मुक्ति
थई जाय.
विधिनाऽप्राप्तपूर्वं प्रिय च”
चिद्रूपरत्नने में कोईपण प्रकारे प्राप्त कर्युं छे; तेथी हवे विशुद्धमति एवा मने आ जगतमां शुद्ध चिद्रूप आत्मा
सिवाय बीजुं कांई पण ज्ञेय नथी, बीजुं कांई पण द्रश्य नथी, बीजुं कांई प्राप्त करवा योग्य नथी,
जणाय छे, त्यां ज्ञानमां पूर्वनो भव जणाय छे पण ते भव कांई अत्यारे आवतो नथी, केमके ज्ञान तो
आत्मानुं स्वरूप छे पण भव तेनुं स्वरूप नथी. जुओ, अत्यारे महाविदेहमां (पूर्व दिशामां) तीर्थंकर
भगवान बिराजे छे.... कोण बिराजे छे?
ज्ञानस्वरूप स्वसंवेद्य छे, ते ईन्द्रियगम्य नथी पण ज्ञानगम्य छे. आवा आत्माने ओळखीने तेमां एकाग्र
थवुं ते धर्मनी रीत छे. ईन्द्रिय के मनना अवलंबने आत्मा जणातो नथी तेथी ते सूक्ष्म छे, अने पोताना
ज्ञानमां त्रणकाळ त्रणलोकने जाणी ल्ये एवी महान ताकातवाळो होवाथी ते स्थुळ पण छे. आ रीते सूक्ष्म
तेमज स्थूळ एवा चिदानंदतत्त्वने सत्समागमे जाणवुं, श्रद्धवुं ने तेमां लीन थवुं ते मुक्तिनो उपाय छे.
समकीति धर्मात्मा कहे छे के अहो! आवो चैतन्यस्वरूप भगवान आत्मा मारा ज्ञानमंदिरमां सदा बिराजी
रहो; मारा ज्ञानमां हुं शुद्ध चैतन्यस्वरूपनो ज आदर करुं छुं, ए सिवाय पुण्य–पापनो आदर करतो नथी.
आ रीते धर्मीजीव श्रद्धा–ज्ञानमां शुद्धआत्माने ज बिराजमान करीने तेनो ज आदर करे छे. सत्समागमे
आत्मानी ओळखाण करीने आवो भाव पोतामां प्रगट करवो ते धर्म छे.