आत्मा भले प्रत्यक्ष न देखाय पण जेणे मतिश्रुतज्ञानने स्वसन्मुख करीने स्वसंवेदन प्रत्यक्षथी सिद्धभगवान
जेवा पोताना शुद्धस्वभावने देख्यो तेणे सिद्धभगवानने पण देख्या छे ने पोताना हृदयमां तेमने स्थाप्या छे.
ए रीते अरिहंत अने सिद्ध परमेष्ठीनुं स्वरूप ओळखीने तेमने नमस्कार कर्या; हवे आचार्य–उपाध्याय
• पोताना ज्ञानादिक सवभावोने ज पोताना माने छे;
• परभावोमां ममत्व करता नथी;
• परद्रव्य तथा तेना स्वभावो ज्ञानमां प्रतिभासे छे तेने जाणे छे तो खरा; परंतु ईष्ट–अनिष्ट मानीने
• तेओ पोताना उपयोगने बहु भमावता नथी, पण उदासीन थई निश्चलवृत्तिने धारण करे छे.
• कदाचित् मंद रागना उदयथी शुभोपयोग पण थाय छे, जे वडे ते शुद्धोपयोगनां बाह्य साधनोमां
• तीव्र कषायना उदयना अभावथी हिंसादि अशुभोपयोग परिणतिनुं तो अस्तित्व तेमने रह्युं नथी.
• सर्वे मुनिओने एवी अंतरंग अवस्था थतां बाह्य दिगंबर सौम्य मुद्राधारी थया छे.
• शरीर संस्कारादि विक्रियाथी रहित थया छे,
• वन खंडादि विषे वसे छे,
• अठ्ठावीस मूळगुणोने जेओ अखंडित पालन करे छे.
• बावीस परिषहने जेओ सहन करे छे.
• बार प्रकारना तपने जेओ आदरे छे,
• कदाचित् ध्यानमुद्रा धारी प्रतिमावत् निश्चल थाय छे.
• कदाचित् अध्ययनादिक बाह्य धर्मक्रियामां प्रवर्ते छे.
• कोई वेळा मुनिधर्मने सहकारी शरीरनी स्थिति अर्थे योग्य आहार–विहारादि क्रियामां सावधान थाय छे–
मुनि थनारने सम्यग्दर्शन अने सम्यग्ज्ञान तो पहेलांं थयुं छे. माटे सम्यग्दर्शन–ज्ञानपूर्वक ज आ मुनिदशानी
वात छे एम समजवुं. सम्यग्दर्शन वगर तो चोथुं के पांचमुं गुणस्थान पण होतुं नथी, तो पछी मुनिदशानुं छठुं–